A.B.O.R

20 1 0
                                    

Nakahiga ako sa kwarto ko at tini-tipa ang aking kwento sa aking maliit na aparato.

-Stitches and Burn-

(Cleo)
Sa gabing kita ang dagat ng mga bituin. Kay sarap pagmasdan at Hindi nakakasawang titigan. Ngunit agad nalilimutan. Parang tayo. Ang saya natin tignan sa walang sawang kwentuhan. Pero ang bilis mo Kong nilimot.

Para lang naman akong bulalakaw sa paningin mo eh. Kahit gano pa kaganda. Nahuhulog pa din ako. At sa mga pinagaaralan. Isa akong bato. Bato na Hindi tutupad sa mga kahilingan mo.

Balik tayo . kung meron mang Tayo. O kung may babalikan.

Yakap ko ngayon ang stuffed toy na matagal kong tinago. Matagal na sa akin Ito. Binibigyang exposure ko lang siya ngayon.

Sumakit ang ulo ko. Pero ikaw pa din ang tumatakbo sa loob ng utak ko. Nakakahiya. Kase di kita magawang limutan. Parang sirang kotse na walang usad.

Naalala ko pa ng sinabi mong. 
"I won't give up on us" bola mo lang pala yon? Hay.

(Now play: Stitches And Burns)

🎵People say that I'm a fool 
Well I don't know🎵

Tanga ba ako sa iyo? O nagtatangatangahan lang ako para sayo?

 
🎵At least I found out 
what it takes to be strong 🎵

"Mahal kita" sabi mo. Noon pangarap ang tingin ko pero ngayon? Kasinungalingan nalang.

.🎵I was dreaming all day long 
A drifting cloud 
With eyes wide open 🎵

Pinangarap kita. Na akala koy mauubusan ako ng Plano para sa hinaharap. Puro positibo. Pero saka ko napagtanto na Mali. Mali pala I to.

.🎵I would choose not to see 🎵

Yes. And that is rock! He he. Wild ang datingan.

.🎵Now I don't want 
to see you anymore 
Don't want to be the one 
to play your game 
Not even if you smile 
your sweetest smile 
Not even if you beg me 
darling please 🎵

Kakayanin Kong maging matigas. Matigas para di mo masira. Kahit na wala naman along ititigas kase sira na ako eh. Gaya ng kanina parang wala. Ay  wala papa talagang Usad. Sana mga di na kits makita eh.
I won't be your toy. He he. I'm a slow learner kase since day one.

.🎵Say good morning to the world 
I hope you like it 🎵

Nagustuhan mo ba? Ang mga paglalaro sa damdamin ko? Uto-uto ako eh.

.

Napapikit nalang ako. At naalala ko nanaman ang mga sandaling. Iniwan mo ko .

Ano ba tong dindrama ko? Wala nga palang tayo...

Inayos ko na ang higa ko na parang matutulog na ako. Kung saan ako kampante. Haha. Kampante? Haha. Lokohin ko talaga sarili ko. Kailan pa ako having kampante ngayong Alan Kong magkasama kayo dibha?!

Hay... Okay. Tama na. WALA NGA KASING TAYO. BUTHET!

Raymart. . . bakit kase... Pumikit ako at pinatakas ang mga luhang kanina pa nakakulong sa mga mata ko. At nabigkas ang mga katagang.

I know there is no US in this Story . and I'll be forever burn under this Stitches inside of my heart.

-end-

-Never Be Alone-

(Viel)

Hawak ko ang kamay mo na parang tayong dalawa lang talaga ang nakaupo dito katapat ang ilang bote ng alak. Nagtatawanan. Nagkukwentuhan na parang wala ng katapusan.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 27, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

A bottle of realityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon