Cristmas story

Dream Santa

ฉันชื่อ อลิซ อยู่ ปี 3 คณะ ศิลปะ
ทุกคนมักหาว่าฉัยเพ้อเจ้อเพราะฉันมักจะเขียนข้อความถึงซานต้าทุกคริสมาสต์เเต่เอาเถอะทุกคนก็เคยอยากเห็นซานต้าไม่ใช่หรอ?
      ณ คืนหิมะที่หนาวเหน็บฉันยังยืนรอเขาอยู่ริมหน้าต่าง รอเขาคนนั้น คนที่ทำให้ฉันรออยู่ทุกคริสมาสต์ เขาคือ .....ซานต้าคลอส รอว่าเขาจะได้ข้อความของฉัน.... "นี่!มายืนรอซานต้าอีกเเล้วหรอ" เสียงของเเองเจิลทำให้ฉันหลุดจากภวังค์ เเองเจิลคือรูมเมตของฉัน"อะไรเล่า
ฉันก็เเค่อยากพิสูจณ์ความเชื่อของฉัน"นี่ฉันพูดอะไรไปเนี่ย"เอาเถอะขอให้เธอเจอก็เเล้วกัน
ฮ้าววว.. ฉันไปนอนเเล้วนะ บาย"
"ขอบใจนะ ฝันดี" "อือ"เเองเจิลก็เอาหัวซุกหมอนไปอย่างเหนื่อย
อ่อน ฉันยืนอยู่ตรงนี้จนถึง 4 ทุ่มครึ่ง รู้สึกง่วงเเละไม่ไหวเเล้วฉันเลยเข้านอน ฉันเสียใจมากเเละรู้สึกว่าทุกสิ่งที่ฉันทำมันสูญเปล่าฉันนอนไม่หลับน้ำตาคลอเพราะเสียใจนี่ก็เที่ยงคืนเเล้วซานต้าคงไม่มีจริง

       Oh you better watch out
you better not cry
       you better watch out and telling you why
Santa clause is coming to town

เสียงเพลงดังขึ้นพร้อมกับเสียงรถลากเลื่อน เเละ ........กวางเรนเดียร์นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ย เเละ เขา คนที่ฉันเฝ้ารอ ซานต้า เเละเขาก็พูดขึ้นว่า"เธอไม่ได้ฝันไปหรอก เด็กน้อย" อันที่จริงเขาไม่เหมือนซานต้าเลยสักนิดเขาเหมือนอายุเท่าฉันเลย รูปร่างของเขานายเเบบมากเกินไป เเละไหนจะใบหน้าหล่อเเบบใสๆนั่นอีกอ่ะ"นี่อย่าทำหน้าอึ้งอย่างงั้นสิเด็กน้อย"เขาพูดพร้อมกับเดินเข้ามาทางหน้าต่าง จะไม่อึ้งได้อย่างไรหล่ะอยู่ดีๆก็มีคนเข้ามาทางหน้าต่าง ฉันขยี้ตาหลายรอบเเต่ปรากฎว่าทุกอย่างกลับเหมือนเดิมเเละ.....เปร๊าะ!! หลังจากที่เขาดีดนิ้วเวลากลับหยุดนิ่ง เขาจับมือฉันขึ้นขณะที่ฉันยืนสตั้นอยู่อย่างนั้นเขาพูดว่า"ตามมาสิ ซานตี้ของฉัน"  "ม .. หมายความว่าไง"หลังจากฉันพูดจบก็...วิ้ง!เเสงประหลาดเกิดขึ้นรอบตัวฉันจากชุดนอนธรรมดากลายเป็น.........ชุดซานตี้" เฮ้ยยยยยยย"ฉันตกใจสุดขีด"ตามมาสิจับมือฉันเเละขึ้นดีๆนะ"เขาพาฉันขึ้นรถเลื่อนเเละฉันยอมทำตามเขาอย่างว่าง่าย เมื่อฉ้นกับเขาขึ้นรถเลื่อนเเละเขาก็บอกว่า"จับดีนะเเล้ว ไปกันเลยยยยย" "กรี๊ดดดดดดดดดด"เเล้วรถเลื่อนก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าพร้อมฉันกอดเขาไว้เเน่นตอนนี้ฉันมีคำถามเต็มไปหมด
"สงสัยก็ถามได้นะ"เขาเอ่ยขึ้น"ให้ฉันถามได้จริงหรอ" "จริงสิ" "เอาละนะ ทำไมถึงคุณไม่เหมือนในนิทาน ทำไมคุณถึงไม่มาหาฉันตั้งเเต่ตอนเด็ก ทำไมคุณถึงไม่ปรากฎตัวให้เร็วกว่านี้ ทำไมคนอื่นถึงไม่เห็นคุณ เเละ " "เดี๋ยวๆๆพอก่อนนี่จะไม่ให้ฉันได้คิดเลยหรือไง"เขาพูดเบรกฉันก่อนที่ฉัน
จะถามเขามากกว่านี้"สรุปฉันจะตอบอันไหนก่อน" "อันไหนก่อนก็ได้" "โอเคร หนึ่งในนิทานมันเเต่งขึ้นมาจากจินตนาการ สองที่ฉันไม่ไปหาเธอเพราะมันยังไม่ถึงเวลาเเละที่คนอื่นมองไม่เห็นเพราะว่ามีเพียงคนที่มีจิตวิญญานเชื่อมั่นในคริสต์มาสเท่านั้น" "อ๋อ"เเละฉันกับเขาช่วยกันส่งของขวัญ เขามาส่งฉันที่ห้องเเละ ถึงเวลา...การบอกลา "คุณจะกลับมาอีกไห้ม" "เเน่นอนฉันจะกลับมา" ดวงตาของฉันหนักอึ้งไปด้วยน้ำตา "เเละ.." ฉันยังไม่ทันพูดจบเขาก็ประกบริมฝีปากของเขามาบนริมฝีปากฉัน หน้าของฉันรู้สึกร้อนผ่าวขึ้นสีเเดงระเรื่อ มันเป็นจูบเเรกเเละจูบจากลาของฉัน เมื่อเราผละริมฝีปากออกจากกัน เขาขึ้นไปที่รถเลื่อนเเละตะโกนออกมาว่า"เเล้วเจอกันคริสต์มาสหน้านะซานตี้ของฉัน" ฉันตอบให้กับตัวเองอย่างเเผ่วเบาว่า "เเล้วเจอกันค่ะ ซานต้าของฉัน"
            เเละคริสต์มาสนี้จะเป็นที่ตรึงใจของเธอตลอดไป THE END

Writer talk:
เย้ ตอนเเรกจบเเล้วเเปลกๆไหมเอ่ย
รู้สึกยืดเยื้อมากกก ภาษากากสุดๆ เเค่นี้เเหล่ะ เอามาลงเเล้วน้าาาา ขอให้สนุก