Chapter 37

5.1K 55 4
                                    

Continuation


Ninoy Aquino International Airport

K's Pov



Am i really ready to be here and face all the people that I left behind.

5 years is 5 years.

It's too long for not knowing that I'm gone. Can I accept all the changes that I'll have to witness here.


And the big question is...

Am I ready to face him again?

Am I ready to face the man that I've tried to forget when I was in U.S.

Am I ready to see the hatred in his eyes.

When the time came that i should meet him face to face.

Can I hide all the feelings that I've tried to kept.?

I still love him.

But That's not important anymore.

I'm engaged.

Soon to be married.

Kaya ayoko na siya makita. Ayokong kapag nakita ko siya ulit mangyari ang kinatatakutan ko..

baka pag----------

Christian: Hey.

*hawak sa balikat ni Karylle*

Is there something wrong?

*sabi nito habang buhat buhat ang tulog na si Sandy*

K: No, naninibago lang ako. But it's nice to be back..

:-)

Akin na si Sandy. Mabigat yan.

Christian: It's ok. I can manage. At besides parang hindi naman ako sanay sa pagbuhat sa kaniya.

K: hmmm... There, you're doing it again..

Christian: What?

K: You're spoiling my Sandy. Sige ka baka pag nagkataon baka hindi kana tigilan niyan.

Christian: I'm not spoiling her.

But if that's the case then let it be. Right from the start pa nman eh I treated her as my daughter.

*wink at K*

K: *smiles reluctantly*

--------------------------------

Rosario: Hijo. I think you should need some rest muna.

*tingin sa anak na subsob na subsob sa trabaho*

Vice: No, Ma thanks. I just had a nap.

Rosario: No i mean. You should take a vacation. You're very stressed out.  Since She----

Vice: Ma, Alam ko na kung saan patungo ang usapan na to.

So stop it. Thank you for the concern. But I'm fine. I don't need a vacation.

Rosario: *Nagulat sa tinuran ni Vice*

O--ok...

*at tumalikod*

Vice: Ma, I'm sorry. I didn't mean it.

Rosario: You never talked to me like that . Ngayon lang.

Vice: *tumungo lang*

Rosario: Anak, Alam kong masakit ang nangyari nung iniwan ka niya.

Pero sana naman huwag mo namang ikulong ang sarili mo sa galit at kalungkutan na nararamdaman mo. At sana papasukin mo naman kaming mga nagmamahal sa'yo.

*sabi nito at umalis*

Vice: *napaupo*

Vice's pov

Mama's right. All I ever care about is the fact she left me.

Kaya nagpakalugmok ako sa trabaho at hindi ko man lang naiisip ang mga taong nasa paligid ko.

Pero masisisi ba nila ako, kung talagang ang hirap kalimutan ang sakit na nararamdaman ko dahil sa kanya.

And now she's getting married. Dapat wala na akong pakialam sa kanya dahil

wala na rin naman siyang pakialam sa akin.

Pero bakit parang ang sakit,,sakit nang nararamdaman ko ngayon.

Masakit pa ring makita siyang kasama ng ibang lalak...

Masaya....

But why still my heart beats for her? Kahit sobra niya akong sinaktan Mahal ko pa rin siya.

Kung iba lang ang sitwasyon sabihin niyo ng Tanga ako. But I want her back.  Yet the situation is different she's engaged.

I think it's too late for us now.










----------------------------------------------

AN: Still mga Pov plang nila. Nagtatalo sila sa utak ko kung pano sila magkikita ulit... Hhahahahaha...

Wait and see..

Goodmorning pag gising continue ko agd lab ko kayo eh.

VOTE

AND COMMENTE

SaYo Nalang Ako (Vicerylle) ON HOLDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon