4 jaar later
Vandaag was de verjaardag van prins Kale. Zijn ouders de koning en de koningin gaven mij en mijn familie de taak om het huis schoon te maken voor de verjaardag. Als knechten moeten wij doen wat de koning en de koningin willen. Ze zijn goede bazen, ze schreeuwen niet tegen ons. Ze behandelen ons als familie of vrienden, niet als vuil of zoiets. Dus terug naar mijn verhaal, ik moest de versiersels ophangen. Bijvoorbeeld ballonnen, verjaardags banners, hangende decoraties, verjaardags tekens, confetti, muurstickers enz.
"Belle geef me de plakband asjeblieft." Zei mijn oudere zus Cora, door mijn gedachten heen.
"Ja tuurlijk." Ik antwoorde en gaf haar de plakband, daarna ging ik verder met de goody bag inpakken waar onder andere snoep inzit met een Luau thema (Hawaïaans thema) omdat het een zwembadfeest is. Iedereen is uitgenodigd zelfs de knechten. Ik was zo blij toen ik de uitnodiging kreeg, want de meeste keren is het een klein feest of geen feest of wat dan ook, je snapt het wel. Het punt is dat ik blij ben.
Na een uur hard werken in de woonkamer, eetkamer en rondom het zwembad lijken ze echt op een Luau.
"Iedereen kom asjeblieft naar de keuken." Zei de koningin Nora.
We stoppen met praten, of wat we ook aan het doen waren en gingen naar de keuken. Ik was bij het zwembad dus ik rende naar de keuken om de koningin te vinden die aan het wachten was op ons terwijl ze thee aan het drinken was. Nadat iedereen er was begon ze.
"Goedenavond iedereen, ik wil jullie allemaal persoonlijk bedanken voor het helpen met versieren voor mijn zoon Kale zijn verjaardag. Om jullie allemaal te bedanken is iedereen uitgenodigd om te komen na de middag, het is een zwembadfeest dus als je in het zwembad wilt moet je zwemkleding dragen. Nog een keer bedankt en nog een fijne dag." Koningin Nora zei tegen iedereen dat ze voordat ze weggingen moesten afmaken waar ze mee bezig waren voordat ze werden geroepen.
"Annabelle kom hier asjeblieft." Ik hoorde iemand mijn naam zeggen, ik rende naar de stem toe en het waren de Koning en de Koningin.
" Ja, hoe kan ik u van dienst zijn?" zei ik en boog voor de Koning en Koningin.
" Annabelle we willen graag weten wat je wilt als cadeau." Zei koningin Nora en zette haar vinger onder mijn kin zodat ik haar in de ogen zou aankijken.
" Koningin Nora u hoeft mij niks te geven, hier leven en eten hebben is al genoeg." Antwoordde ik terug naar hun. Ik weet dat mijn familie niet veel heeft maar ik vond het goed.
"We willen je dit geven." Zei koning Theodore verbuigend naar mijn hoogte. Hij maakte een doosje open met een ketting waar een zilveren wolf aan hangt. "We willen je bedanken en je een verjaardagscadeau geven, jij bent zoals de dochter die we nooit hebben gehad." En hij gaf me de ketting.
" Ik kan het niet aannemen, het is zo mooi en het zal vast veel kosten, sorry." Zei ik verlegen.
Koningin Nora verboog ook naar mijn hoogte. "Neem het asjeblieft aan of we zullen je commanderen dat je het aanneemt, we willen het alleen aan jou geven. "
" Oké." Fluisterde ik naar hun.
" Wil je dat ik hem bij de omdoe?" Vroeg koningin Nora.
" Oh, alstublieft als het niet teveel moeite is koningin Nora." Vroeg ik lief.
" Maar natuurlijk lieverd, geef me de ketting asjeblieft." Vroeg ze. Ik gaf haar de mooie ketting. "Draai om asjeblieft." Ik deed wat ze vroeg en haalde mijn haar uit mijn nek en zij deed de ketting om mijn nek en deed hem vast. Ik draaide om en ze zei: "Het staat je prachtig."
"Dank u wel koningin Nora en koning Theodore, ik vind hem erg mooi." Zei ik tegen ze.
" Geen probleem, ga snel door waar je mee bezig was zodat je je klaar kan maken voor vanavond, je komt toch wel?"
" Ja natuurlijk, excuseer me." Zei ik en ik ging terug naar het zwembad waar me zus is.
"Annabelle waar was je? Ik was je aan het zoeken." Vroeg Cora.
"Sorry ik was met de koning en koningin."
"Oh oké, kom we moeten ons klaarmaken voor het feest."
We maakten ons allemaal klaar voor het zwemfeest, dat zijn mijn moeder, mijn zus Cora, mijn oudere broer Eli en ik.
"Een levensgezel is je andere helft en je houd van elkaar. Wanneer je elkaar ontmoet voel je een fonkeling of ruik je het. Op de leeftijd van 18 wordt de reuk van de mannen beter en de vrouwen kunnen de levensgezel ruiken van kilometers ver. Maar je levensgezel kan je accepteren of je afwijzen het is het engste ooit." Zei ze. "Nou kom op kind het is tijd om te gaan."
Ik wil niet dat mijn levensgezel me afwijst. Dacht ik.
Ik droeg een koraal roze badpak. Ik zwom en at wat, toen zongen we happy birthday to Kale. Na een tijdje kwam ik Kale tegen en voelde ik een fonkeling. Levensgezel.
Ik deed het enige wat ik kon doen, ik rende. Ik rende voor mijn leven. Hij zal me vast afwijzen, maar ik wil niet pijn hebben dus ik rende hard.
"Wacht kom terug." Hij rende achter mij aan en ik ging snel een grot in dat uitkwam in het kasteel om me te verbergen van Kale.
———-
Heel leuk dat je het eerste hoofdstuk hebt gelezen! Dit boek is vertaald vanuit het Engels en alle Credits gaan dan ook naar @stephtobar
Like en comment
Hopelijk tot het volgende hoofdstuk!
JE LEEST
found you -translated To Dutch - Credits @stephtobar
RomanceAnnabelle had zichzelf verborgen voor haar levensgezel voor een jaar. Ze is bang dat hij haar zal afwijzen of haar niet leuk zal vinden. Als gevolg van haar rang is ze een dienares van de koning en koningin. Haar levensgezel is de prins, Kale was na...