Admirer | seoksoo

098

Author's
☆☆☆

"Yuju!" sigaw ni seokmin ng maka pasok sila ni jisoo sa mansion ni yuju

"Oh, andito na pala kayo~" sabi ni yuju habang buma-baba sa hagdan

"Saan si jiseok?!" sigaw ni jisoo at akmang susugudin niya si yuju pero pinigilan siya ni seokmin

"Woah! Hold your horses jisoos." sabi ni yuju

"Hawakan ko si seokmin?" tanong ni jisoo

"BABES NAMAN IH~"

"Joke lang seoks."

"Balik sa'yo yuju, NA SAAN ANG ANAK KO?!" sigaw ni jisoo na dahilan ng pagka gulat ni yuju.

"EOMMA ANDITO AKO!" na iyak na sigaw ni jiseok

"TANG INA KA ANONG GINAWA MO SA ANAK KO?!" sigaw ulit ni jisoo at agad na sinugod si yuju, na hindi napigilan ni seokmin

"Nag saya lang naman akong torture-in anak niyo, na inip ako kakahintay sa inyo eh." simpleng sagot ni yuju na para bang hindi siya sinasampal ni jisoo.

Pag karinig nun ni seokmin, agad siyang tumakbo pa akyat at pinuntahan yung kwartong kung saan narinig niya yung iyak ni jiseok

"Saan ka pupunta?" tanong ni tzuyu na sumalubong sa kanya

"Pupuntahan ko anak ko," sabi ni seokmin

"Tabi." sabi niya

"Ayoko, oppa umalis na kayo dito ni jisoo oppa, Ako na lang mag tatakas kay jiseok."

"Ba't ka ba naki pag sabwatan kay yuju ha, tzuyu?"

"Ayokong mawala si jeonghan oppa, siya na lang ang meron ako."

"Bakit niyo dinamay si jiseok? Wala naman siyang ginagawa ah, kung galit kayo sa'kin, ako na lang dapat 'yung saktan niyo ni yuju."

"Sorry oppa, ngayon ko lang nalaman na kay yuju si jiseok, kung hindi pa 'ko pumunta dito, di ko malalaman,"

"Sabi ni yuju, mas masakit pag yung anak na yung dinamay at sinaktan."

"Tang ina talaga,"

"Tabi, gusto kong makita si jiseok." agad namang tumabi si tzuyu, pumasok ka agad sa kwarto si seokmin

"Appa." pag tawag ni jiseok kay seokmin, agad na napa luha si seokmin ng makita ang anak, na puno ng paso, mga sugat at pasa.

"Anak, sorry." sabi ni seokmin at agad na hinawakan pisngi ng anak niya.

"Appa, uwi na po tayo."

"Yes jiseok uuwi na tayo." sagot ni seokmin at dahan dahang kinarga si jiseok.

"Tzuyu, tulungan mo kami." paki usap ni seokmin kay tzuyu ng maka labas sila sa kwarto.

"Pano oppa?"

"Tulungan mo kaming makalabas ng hindi na papansin ni yuju."

Agad na hinila ni tzuyu si seokmin papunta sa pinaka dulo na parte sa second floor, "Oppa, may balcony diyan. May hagdan 'yun, yan kasi yung nag sisilbing fire exit dito." sabi ni tzuyu

"Oppa bilisan niyo, tumakas na kayo ako na bahala kay yuju, para maka alis na din dito si jisoo oppa," pagka sabi nun ni tzuyu, agad siyang tinignan ni seokmin na halata mong nag aalala

"Wag ka mag alala oppa, di ko papabayaan si jisoo oppa."

"Salamat tzuyu." tumango lang si tzuyu at agad na umalis, kasabay nun ang pag baba din nila seokmin.

Nang makababa si seokmin at jiseok, tumakbo sila palabas ng mansion, "Jiseok dito ka lang, babalikan ko eomma mo. May na va-vibes kasi si appa na may masamang mangyayari kay eomma." sabi ni seokmin

"Okay po appa, i'm going to stay here at mag tatago po ako." sabi ni jiseok, agad siyang hinalikan ni seokmin.

"Mahal na mahal na mahal kita jiseok." sabi ni seokmin at agad na bumalik sa mansion

*bang*

Na gitla si seokmin sa narinig na 'yun. Agad siyang pumasok sa mansion, bungad sa kanya ang gulat na gulat na mukha ni jisoo, si yuju na may hawak ng baril at si tzuyu . . . na wala ng malay at naliligo na sa sarili niyang dugo.

Agad na tumakbo si seokmin kay tzuyu, "Tzuyu, tzuyu, gising."

"Ha, Ahahahaha!" tawa ni yuju, sabay tutok ng baril kay seokmin, "Ikaw na sunod, dokyeom."

Dahan dahang na binitawan ni seokmin si tzuyu at bumulong dito, "Babalikan kita tzuyu, 'wag ka mag alala."

Agad siyang tumayo at mabilis na nakikipag agawan kay Yuju sa baril, "Jisoo, umalis ka na dito! Nag hihintay sa'yo sa labas si Jiseok!" sabi ni seokmin

"Paano ka?!" naiiyak na tanong ni jisoo

"Wag mo kong intindihin! Kelangan na din dalhin sa ospital si jiseok, pati na din si tzuyu."

"Seokmin."

"SIGE NA." kahit labag sa loob ni jisoo na iwan si seokmin, ay iniwan niya pa din ito, mas kelangan siya ng anak nila.

Tumalsik yung baril sa malayo na hindi ka agad  nakita ni yuju at ni seokmin. Para kay seokmin, isa itong opportunity para tumakas. Kaya dali dali siyang tumakbo palabas ng mansion

"Jisoo, Jiseok!" pag tawag niya sa mag ina niya na natakbo na din palayo, tumingin sa kanya yung mag ina niya na may ngiti sa kanilang labi pero agad din yung nawala,

"DOKYEOM!" sigaw ni yuju kasabay ng pag putok ng baril. . .

"SEOKMIN/APPA!"

Napa ngiti na lang si seokmin, nakita niya yung dalawang taong importante sa kanya na naiyak.

"Mahal ko kayo." bulong ni seokmin bago siya mapahilata sa malamig na sementadong kalsada.

-☆-

-patawarin niyo ko.