Bugün o gün bunu biliyorum şehrime sonunda gidicem yani Güney Kore'ye aslında ailemle böyle vedalaşmak istemezdim çünkü gittikten sonra dönemeyeceğimi çok iyi biliyordum eğer şansım olsaydı daha sonra gitmek isterdim ama bu ani kararım herkesi şaşırttı neden diye merak ediyorsunuzdur durun o zaman anlatayım...
.
.
.
2Ay Önce
.
.
.
Bugün okulun son günüydü yani karnemi alıp 3 ay boyunca okula rest çekiyordum bu 3 ay içinde yapmak istediğim herşeyi yapacaktım ama önce bi doktora görünmem lazımdı baş ağrılarıma artık katlanamıyordum. Eve vardıktan sonra üstümü giyinip annemi arkadaşlarla gezmeye gidiyorum diyerek kandırdım ve hastaneye gittim doktora derdimi anlattım tedavi oldum bana 4 gün sonra sonuçlarımı almam için gelmemi söyledi bende 4 gün sonra gelmek üzere hastaneden ayrılmıştım. Arkadaşlarla parkta buluşmuş bir kaç sohbet edip ayrılmıştık. Eve vardığımda yorgundum bir gün içinde neler oldu karnemi aldım hastaneye gittim çatlak arkadaşlarımla konuştum aisshh başım gene ağrıyor başım ağrımaya başladığından dolayı kendimi uyumaya zorladım ve uzun uğraşlar sonucu uyudum...4 gün çok çabuk geçmişti ve bugün hastaneye gidip sonuçlarımı alıcaktım annemin bundan haberi yoktu ona söylemedim çünkü burnum aksa hemen endişelenirdi bende ona söylememeye karar verdim her neyse üstümü giyinip kahvaltıya oturdum bir kaç bişe yedikten sonra hastaneye gittim. Doktorun bana söylediği şeyler gözlerimi faltaşı gibi açmıştı. Eve dönerken gözlerim dolmuştu eve varıp odama çıktığımda gözyaşlarım yerinde duramadı ve doktorun söyledikleri zihnimde yankılanıyordu "Bunu bir doktor olarak söylemek benim için çok acı veriyor ama mecburen söylemeliyim ııı... Çok üzgünüm ama eeee... 8ay ömrünüz kalmış baş ağrılarınızın ve bazı baş dönmelerinizin bayılmalarınızın sebebi bundan dolayı beyninizde gitgide yayılan bir tümör var ameliyatla bile bir doktorun çözebileceği iş gibi gözükmüyor belki ömrünüzü uzatmaz ama ağrılarınızın azıcık dinmesi için size bir ilaç yazabilirim..." ne yani bu kadarmıydı 8 ay sonra ben diye birşey olmayacaktı. Hadi kendimden vazgeçtim ya annem bu durumumu öğrenirse ne olacak daha yapmak istediğim çok şey vardı şehrime gidecektim birine aşık olup ömrüm boyunca onunla yaşamak isteyecektim hepsi sadece bir kaç cümle sayesinde suyamı düştü şimdi çok sinir bozucu. Daha fazla düşünmek istemeyip uyumaya çalıştım ama sadece ağlıyordum ve bu 8 ay içinde ne yapacağımı düşünüyordum. Sonunda uykuya daldım ama artık korkuyordum.
.
.
.
Sabah uyandığımda annem beni kahvaltıya çağırıyordu dün olanları rüya sanıyordum o yüzden mutluydum sonra bugün hastaneye gidip sonuçlarımı aldığımda güzel haberler alıcaktım ve bugünün tarihine bakınca suratım asıldı rüya felan değildi sonra annemin sesini duydum kahvaltıya gelmem için çağırıyordu yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim ne kadar istemesende gülerek indim ben aşağı inince annem yanaklarımı sıkıp "iki saattir bağırıyorum öldün sandım" annem cidden ermişmi diye merak ediyorum bende ona karşılık gülüp "daha çok var ölmeye"deyip sofraya oturdum kahvaltımı bitirince odama çıkıp bir liste yapmaya başladım Ölmeden Önce Yapacaklarım listesiydi ve istediğim herşeyi yazdım sonra aşağı indim annemi koluma takıp listemdeki ilk maddeyi yapmaya koyuldum..
Annemle bir hafta sonu alışverişi...
.
.
.
Annemle alışverişimiz güzel bir şekilde geçiyordu çok eğleniyorduk ben resmen herşeyi unutup sadece annemle eğlenmeme bakıyordum sonra annemle bir parka oturduk ve konuşmaya başladık
"Anne düşünsene bi senden önce ölürsem nasıl hissedersin?"
Annem birden kafasını kaldırıp bana baktı "O nasıl soru öyle kızım" sonra dondurmamı yemeye başladım ve masaya eğilip "Hiç"diye cevap verdim sonra salıncaklardan birine oturdum anneme biraz sallanıp geliyorum dedim sonra dondurmam elimde hafiften sallanmaya başladım düşündüm sadece düşündüm 8 ay sonra annemin halini düşündüm acaba ne yapıcak neler hissedicek diye düşündüm sonra gözümden gözyaşları damlamaya başladı annemin beni çağırdığını duydum gözlerimi aceleyle çaktırmadan sildim ve tam o sırada yağmur yağmaya başladı sonra gözlerimi silmekten vazgeçip annemin yanına gittim ama hala ağlıyordum çünkü yağmurun altında ağlasan bile kimse bunu anlayamaz o yüzden yağmurlu havaları severdim....
*
*
Akşam eve varınca annemle yemek hazırlamaya başladık ben sebzeleri kesiyordum annemse onları yağa atıyordu sonra babam gelene kadar kek yapmayı planladık ve malzemeleri çıkarıp yapmaya başladık annemin suratına un bulaştırdım oda gülerek bana bulaştırdı biz eğlenirken mutfağı nasıl dağıttığımızı bilmiyorduk sonrasında keki fırına sürdükten sonra arkamızı döndük ve mutfağı harabeye çevirdiğimizi gördük ve o sırada babam mutfağa girdi mutfağa şaşırarak baktı sonra ben onun burnuna un sürdüm sonra hep beraber gülmeye başladık adeta bi komedi filmi gibi olmuştuk annem keki fırından çıkarınca soğumaya bıraktı birlikte mutfağı temizlemeye başladık ve babam mutfak önlüğünü eldivenlerini poşetini eline almış geliyordu annemle ben babama ağzımız açık baktık sonra birlikte kahkahalarla mutfağı temizledik arada bir babama çerme takıyodum ve yine gülüyorduk bugünüm çok güzel geçmişti keşke bugün hiç bitmese diye içimden düşündüm ben olmayınca annem ve babam bu olayları hatırlayıp üzülüceğini biliyordum ama onlarla hiç anım yoktu en azından onlara tek hatıra bunları bırakmış oldum. Akşam temizlik bitip odama çıkınca bugün kü mutfak faciası olayından çektiğim videolara ve fotoraflara baktım yatağımda doğruldum ve boş CD aramaya başladım ve videoları bu CD ye attım ve fotoraflarıda makinemden çıkartım albümüme koydum bugün asla unutulmamalıydı...
.
.
.
Sabah alarmın sesiyle uyandım bu alarmda nesi okul bitti diye söylenirken birden aklıma yaz stajı gördüğüm geldi ve doğruldum banyoya girip bi güzel yıkandım ve saçlarımı yaptım ve kahvaltı hazırlamaya başladım annem sabah mutfaktan gelen sesleri duyunca hırsız var sanıp mutfağa indi ve mutfağın kapısını üstüme kitledi bende kapıya vurup anneme seslendim annem benim sesimi duyunca kapının kilidini açtı ve beni hırsız sandığını söyledi bende evet hırsızım kalbinin hırsızıyım diye özlü sözler söylemeye başladım ve gülmeye başladık ve birden yanan krepin kokusunu alıp ocağa koştum aceleyle krepleri çevirdim sonra anneme saçlarımı karıştırarak baktım ve güldüm oda bana güldü sonra babam pijamalarıyla saçlarını dağıtarak mutfağa inip bu ne gürültü demişti ve yine hep beraber gülmüştük sonra babamla annem dişlerini fırçalamaya gitti bende sofrayı dizayna sokuyodum ve onlar gelince hep beraber yemeye başladık sonra anneme sofrada yardım edip stajıma gittim sonrasında staj hocamla konuştum stajımı başka bir ülkede görmek istediğimi söyledim mesleğim gereği şehrim olan Güney Kore yi seçtim ve stajımın kabulünü bekledim umarım kabul edilirdi ve bende bir kez olsun şehrime gide bilecektim...Akşam stajdan çıkıp eve geldiğimde çok yorgundum eve girdim annemle babam salonda oturmuş haberleri izliyolardı benim geldiğimi görünce annem bana sarıldı ve yorgunluk çayı yaptı yemek yedik ve ben odama çıkıp hiç bişey düşünmeden uykuya daldım....
#Umarım hikayemi beğenirsiniz yorum yapmayı unutmayın çokomellerim 😘😘#
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalnızlığım ve Sen
RandomHayatımın son aylarında sadece hayallerimin şehrine gidip eğlenmek vardı planlarında sen yoktun...