10 Steps To Forget An Ex

Κεφάλαιο 17- ~Ποιος στον διάολο είναι ο Γιαννακης?~

"Άννα!"

"Άννα!"

"Αλεξία αν δεν σκάσεις τώρα θα σου πετάξω το λαμπρατερ στο κεφάλι"

"Απαγορεύεται!"

"Αα Ναι?Γιατί?"

"Γιατί είναι τα γενέθλια μου"μου λέει και χοροπηδάει πάνω μου

"Όχι θεέ μου όχι"

Η Αλεξία κάθε χρόνο φέρνει όλη την τάξη της και κάνει πάρτυ στο σπίτι μας.

Πέρσι είχα να αντιμετωπισω ενα παιδάκι που του άνοιξε η μύτη ενώ έτρεχαν πάνω κάτω και ένα που έπεσε κάτω και άρχισε να κλαίει.

Συν του ότι το σπίτι ήταν σαν την ζούγκλα του Ταρζάν.

Τράβηξα την Αλεξία στην αγκαλιά μου και της ευχήθηκα χρόνια πολλά.

"Μικρό τερατακι αν μου φέρεις πάνω από 5 παιδιά θα σε δέσω σε μια καρέκλα και θα σε βάλω να δεις μαραθώνιο το οι περιπετειες του Superman"είπα αλλά εκείνη βγήκε έξω τρέχοντας

Γιατί δεν θέλω πολλά παιδιά στο σπίτι?

Τα γενέθλια της αδερφής μου πέφτουν σε μια μέρα που οι γονείς μου βγαίνουν έξω.

Την επέτειο τους.

Ο καθένας που θα το άκουγε θα έλεγε: "Ο γέννησαν το παιδί τους στην επέτειο τους" και "Α το καλύτερο δώρο επετειου" αλλά εγώ σκέφτομαι "Ποιος καθαρίζει μετά το πάρτυ?" Και "Ποιος θα προσέχει τα παιδάκια?"

Η απάντηση είναι μόνο μια.

ΕΓΩ!

Πέρσι είχα την βοήθεια των κοριτσιών αλλά φέτος έχουν μια συνάντηση μιας Λεσχης ούτε που θυμάμαι.

"Αννούλα"

Ωχ.

Κάτι θέλουν πάλι.

"Τι θέλετε διαβολικοι άνθρωποι?"λέω στους γονείς μου ενώ με κοιτάνε με ένα κουταβισιο βλέμμα

"Σήμερα έχουμε επέτειο..."άρχισε να μου λέει η μαμά μου

"Ναι και θα βγείτε και η Αλεξία θα κάνει πάρτυ και θα πρέπει να τα προσέχω εγώ" λέω απογοητευμενα καθώς θα είμαι μόνη μου

Παρτα ηλίθια.

"Καλά να περασετε και μην ανησυχείτε θα τα προσέχω εγώ"τους είπα και ανέβηκα πάνω

Θα ρωτήσω τον Άλεξ αν θελει!

Αν δεν μπορεί όμως?

Μετά από 3 χτύπους απάντησε.