(A/N: hi guys! support nyo naman sana itong story na to, libangan ko lang naman to pero sana basahin nyo din thank you:))
Kheana Pov's
Hi! Im kheana 18 years old , 1st year college na ako sa St. Lucio University actually scholar lang ako sa school na yun, hindi naman kasi kami mayaman ang totoo nyan ulila na ako patay na ang parents ko kaya ako na lang mag isa sa buhayat wala akong kapatid. tama na nga kailangan goodvybes tayo bawal ang malungkot hihihi!
hinanda ko na ang gamit ko papasok na kasi ako bawal ako malate, kailangan perfect attendance ako. nilalakad ko lang papuntang school mejo malapit lang naman sayang din yung seven pesos na pamasahe no.
binilisan ko ang lakad ko kahit maaga pa kailangan ko din kasing punasan ang bintana sa classroom namin kahit yun man lang ang kapalit ng pag aaral ko dito ng libre nuh!
6:30 pa lang maaga pa, umakyat na ako sa classroom namin sa 3rd floor pumasok na ako sa loob at inumpisahan ang pag pupunas ng bintana, punas dito at punas doon.
exact 7:00 am nag ring na ang bell, pumasok na isa isa ang mga kaklase ko hindi naman lingid sa kaalaman nila na scholar ako dito at alam din nila mahirap lang ako , kaya yung iba mejo naiinis sakin wala raw akong karapatan na mag aral dito.
umupo na lang ako sa dulong upuan, wala akong katabi ayaw nila na katabi ako dahil nandidiri daw sila pero di ko na lang pinapansin yun ang importante nag aaral ako .
"goodmorning class" pumasok ang teacher at binati kami
"goodmorning mam" sagot namin
pinaupo na kami ni mam at mag sisismula na syang mag turo, tinignan ni mam ang bintana na nilinis ko na dati'y ay sobrang dumi na halos wala ka ng makita pag sumilip ka.
"sino nag linis ng bintana?" tanong ni mam
"ako po mam" sagot ko at nag taas ng kamay
"oh, ikaw ba ang naglilinis ng bintana araw araw?" tanong ni mam
"opo mam" sagot ko,
"thanks to you ms.hyun" nakangiting sabi ni mam
"welcome mam" nakangiti din na sagot ko
"alam mo hindi ka bagay maging studyante dito, dahil isa kang basura at mahirap na walang kwenta" sabi ni darlene na nakangiti
nagtawanan ang mga kaklase ko, araw araw lagi nilang pinamumuka sa akin na basura ako at mahirap lang, pero di ko na sila pinapansin ayoko ng gulo.
"shut up ms.park hindi porket nakakaangat kayo sa buhay ay may karapatan ka ng mang alipusta ng kapwa mo studyante" napayuko na lang ako sa pag tatanggol sakin ni mam
natapos ang klase namen, mabilis akong lumabas at salamat dahil hindi ako napansin ni darlene dumiretso ako ng cafeteria. umupo ako sa pinaka dulong upuan kung saan walang makakapansin sa akin.
umupo na ako binuksan ko ang baon ko na isdang galunggong ang ulam at konting kanin wala naman kasi akong pambili ng pagkain dito ang mamahal kasi eh, nagtitipid nga ako. imbis na ibili ko ng pag kain dito tinatabi ko na lang para pam project.
aaminin ko wala akong kaibgan dito dahil ayaw nila sa nerd na kagaya ko, malungkot mag isa dahil wala kang kakwentuhan at kasabay kumain. pero ok lang sana'y naman ako na nag-iisa
habang kumakain ako napansin ko ang pag lapit sa akin ng kaklase ko na si darlene akala ko nakatakas na ako sa kanya hindi pa pala hays.
"ah, darlene may kailangan ka ba?" naka yukong tanong ko
"meron" sagot nya at tinabig ang kinakain ko
"ito ba ang kinakain mo? isda at kanin na kagabi pa ata ganyan ka ba kahirap, at kahit ulam wala kang pambili?" dugtong nya na animo'y natatawa pa
"bakit mo tinapon pagkain ko, hindi mo ba alam na maraming nagugutom sa mund tapos ikaw itatapon mo lang" di ko mapigilan na mag salita
"pagkain ba yan para sayo? maski pusa namin hindi kakainin yan eh," halos sigawan na nya ako lahat sila pinagtatawanan ako walang gustong tumulong sa nerd na katulad ko.
pinulot ko yung lagayan ko ng baon at akmang aalis na ng higitan nya ang braso at tinapunan ng juice yung uniform na hindi ko alam kung saan nang galing. tawanan yan ang maririnig mo ngayon dito sa cafeteria. masakit sa parte ko ginaganito nila ako
tumingin ako sa kanya at ngumiti "masaya ka na ba darlene? masaya ka na ba ginaganito ako, alam mo swerte ka nga kasi ikaw nakakakain ka ng higit pa sa tatlong araw pero yung iba minsan wala pang makain" umalis na ako sa cafeteria at dumiretso sa next subject
--------
lame ba? sorry vote and comment guys:))
MEKAM:))
YOU ARE READING
My last wish
General Fiction" ang gusto ko lang naman matupad ang pangarap ko.. ang mabuhay ng matagal" kheana angelica hyun ang nerd na positibo ang pananaw sa buhay . masayahin at palangiti at handang suungin ang hamon ng buhay.. ---- try nyo sana basahin thanks:)) MEKAM.
