LOVE FROM THE UNKNOWN

CHAPTER 2

Nakasunod lng ako sa lalaking si "Daniel" na "Cupid" ko daw sa paglalakad.Isang magarang carpeted hallway na puro paintings sa dingding ang tinahak namin paglabas nung kwartong tinulugan ko. Ngunit ibang iba ang disenyo ng sumunod na hallway sa pagliko namin sa kaliwa. Ito nama'y simple,moderno ngunit mamahalin parin. Sa buong oras ng paglalakad ay nakatulala lang ako sa nakakalula na kagandahan at karangyaan ng paligid ko pero nung nabunggo ako sa tila'y isang pader sa harapan ko at napakamot sa noo ay doon ko lang naalala na may mas kabighabighani pa palang nilalang sa harapan ko na walang ano ano'y hinawakan ang mukha ko ng dalawang kamay at sinuring mabuti ito gamit ang nakakabaliw na mga mata nito...

Waaaaahhhhhh!!!!😵😳😳😳

" A...ano sa tingin mo ang ginagawa mo???" 😱 tanong ko habang sinusubukang kumuwala sa kamay niya.

"Hold still.I'm checking for some bruise. You could use your eyes sometimes,you know that?",he said while pinning away some of my hair.

" Ang talim kasi nung baba mo,you know...",i whispered.

He suddenly smirked.

"Ang pandak mo kasi...",mahina niyang sabi pero rinig na rinig ko naman.

😤😤😤

"Aba't-OW!!!Aray!",daing ko.

Hala!!! Seryosong matalim ang baba neto! Nagkabukol na nga yata ako eh.

"Found it. Hmmm...Just a little red...Dont worry, that wont kill you."

"Yeah,sure...",I said before rolling my eyes.

"Come ,here.This will help."

*tsup*

Whatthe???? Saan nanggaling yun??? 😱

Hinalikan ba naman ang noo ko???

"Ho--- Ano yun??? Ba't mo ako..."

Sinusubukan kong magsalita ng straight pero geeze...Ba't ba kasi...Ugh!!!! Ano ako LOLA????

sa noo ba naman.???

"Uh-uh. Just there for now,honey.Some things are better reserved for the main course and dessert...",nakangiting turan niya bago nagwink.

Putspaaaa!!!! akala siguro neto gusto kong.... Ano nga bang gusto ko???Aist....

Magsasalita pa sana ako pero hinila na niya ako para bumaba sa isang malaki at medyo mahabang hagdanan.Nasa second floor pala kami nagmula .

Sa landing ng hagdan ay napahanga na naman ako sa salang parang nagniningning sa linis at ganda.Wow....Mas malaki pa tong sala nila sa mismong bahay namin ah...

Patuloy lang sa paghila sakin si Daniel papunta sa isa pang doorway patungo sa komedor na may napakahabang mesa at halos dalawampung upuan na nakapalibot. Giniya ako ni Daniel sa isang upuan bago umupo sa tabi ko. Npanganga ako sa pagkaing nakahain sa harapan ko bilang "breakfast" na kung iisipin ay pwede nang panhapunan samin.Bigla naman ako nakaramdam ng kirot sa naalala.Nagaalala pa kaya sila sakin o wala parin silang pakialam???

Napansin siguro ni Daniel ang katahimikan at lungkot ko dahil bigla niyang hinawakan ang kamay ko para pisilin ito.

"Hey,are you fine???", tanong niya.

I swallowed back the tears and bid him a small smile.

"Yeah,I just..."

"Eat,first.",utos niya bago nilagyan ng maraming uri ng pagkain ang plato ko.(so more like tinambakan)

Ayaw ko pa sana nung una pero sinubuan niya ako nang sinubuan hanggang sa maubos na yung laman ng plato.Tahimik lang siya buong time na yun habang hinihintay na malunok ko na lahat ng pagkain.

Ngunit nabusog man ang tiyan ko ay may gutom parin na hindi mapawipawi sa kalooblooban ko.

Ilang segundo ang lumipas ay inaya niya ako sa malaking maze garden nila na ngayon lang ako nakakita kaya pumayag ako. Dinala niya ako sa isang sekretong spot daw sabi niya.

Amoy na amoy ko ang mga magaganda at mababangong bulaklak sa paligid. Umupo kami sa isang bench at sandaling nakinig sa mga ibon.

"Talk.",out of nowhere niyang sabi.

"huh?",takang sambit ko.

"Tell me what happened last night,Psyche.",seryoso niyang sabi na nakatitig na namn ng diresto sa mga mata ko.

Nung hindi ko siya kinibo ay bigla niya ako niyakap at isiniksik ang mukha ko sa didib niya. Doon ko lang namalayang umiiyak na pala ako.

"You have me now,babe.You can tell me everything..."

Mas lalo akong humagulgol...😢😢😢