[Fantastic Beasts] Kind Hearted Cat

- 4 -

ว่ากันว่าทะเลก่อนพายุมาจะสงบเสียจนน่าใจหาย ยิ่งถ้าละเลยความผิดปกติเล็กๆผลที่ตามมามันอาจจะเลยเถิดจนกลายเป็นปัญหาใหญ่ได้ ไม่ต่างจากเครเดนซ์ในตอนนี้ เขาลืมไปได้อย่างไรว่าตัวเองไม่สามารถใช้ชีวิตตามปกติได้เฉกเช่นพ่อมดทั่วๆไป ความสุขในช่วงหลังทำให้เขาเผลอลืมตัวอย่างไม่น่าให้อภัย

เด็กหนุ่มที่อยู่ในร่างแมวแอบอยู่ในซอกเล็กๆ เสียงพูดคุยที่ลอยมา ทำให้เขาแทบจะฝังร่างให้หายเข้าไปในกำแพง ความหวาดกลัวแล่นตั้งแต่หัวจรดปลายหาง กลิ่นอายเวทมนต์เข้าใกล้เขาขึ้นเรื่อยๆ

"ฉันมั่นใจว่าเป็นเจ้าออบสคูรัสนั่นแน่ๆ"

"แต่มันสลายไปต่อหน้าพวกเราแล้วนะ"

"เชื่อฉันสิ บางทีมันอาจจะสลายไปไม่หมดก็ได้"

เครเดนซ์เริ่มมองหาทางหนีที่ไล่ แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ขยับไปไหน พ่อมดสองคนก็เดินเข้ามาในซอกตึก แววตาแข็งกร้าวกวาดมองรอบๆก่อนจะมาหยุดที่เขา เครเดนซ์ตั้งใจจะหลบสายตาจากความเคยชิน แต่สัญชาตญาณกลับทำให้เขาพองตัวขู่ เสียงร้องสูงๆทำให้เขาดูเหมือนกำลังขู่ผู้บุกรุกถิ่น

"แค่แมวธรรมดา เฮ้ย ไปดูที่อื่นซิ"

เครเดนซ์อาศัยจังหวะนี้กระโดดแผล่วขึ้นไปบนกำแพง ก่อนจะออกวิ่งเต็มความเร็วโดยไม่ทันสังเกตเห็นดวงตาที่จ้องมองเขาไม่กระพริบ

แมวสีขาวกลับกลายเป็นเด็กหนุ่มที่บริเวณโบสถ์เก่าๆแห่งหนึ่ง เขากวาดตามองผู้คนผ่านๆจนแน่ใจว่าไม่มีเหล่าพ่อมดที่เขาเคยเห็นหน้า เครเดนซ์จึงรีบก้มหน้าก้มตาเดินกลับไปยังร้านขนมปังของเจคอป โชคดีที่เขาไม่ได้ทิ้งอะไรไว้ก่อนที่จะแปลงร่างเป็นแมวไม่อย่างนั้นน่าจะเป็นเรื่องใหญ่น่าดู

"คุณเจคอป สวัสดีคะ...ครับ"

"อ้าว เครเดนซ์ นี่ทีน่า พี่สาวของควีนนี่น่ะ"

เครเดนซ์แทบจะกรีดร้องทันทีที่เขาแต่งตัวออกมาที่หน้าเคาท์เตอร์ ควีนนี่กับหญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาลมองมาที่เขา ยังไม่ทันที่จะวิ่งกลับไปหลังร้าน หญิงสาวคนนั้นก็รีบจับแขนเขาไว้แน่น ควีนนี่มองเขาด้วยสีหน้าเจื่อนๆ ส่งสายตาขอโทษมาให้ ผิดกับเจคอปที่ยังคงดูไม่เข้าใจ ชายร่างตุ้ยนุ้ยกลับยิ้มให้พวกเขาแทน