SANA DAİR

İLK AŞK

Daha küçücük bir kızdı o elini tuttuğunda masallarla büyümüş hep mutlu sonlarla biter sanmıştı oysa... Gün gelir de tuttuğu eli bırakıp gideceğini nerden bile bilirdi ki aklı fikri ermezdi ama acıyı da mutluluğu öğrendiği gibi öğrenecekti. Her şeyin bir sonu vardı başlangıcı olduğu gibi ve her şiirin bir hikayesi vardır biraz acı, biraz huzur birazda mutluluk barındıran...

ADI AŞK

Adı Aşktı bizim hikayemizin,

Sen yokken kalbim sahipsizdi.

Şu zamana kadar senden başkasını,

Sevmedi, sevemedi...

Nereye baksam sendin.

Uzatırdım ellerimi sonsuzluğa,

Gözlerinin içinde kaybolurdum adeta,

Yoksun şimdi sen sevdiğim.

Sensiz ölü bir ruhum,

Bilir misin bu halde bile sen varsın aklım da .

Sesin yankılanır sanırdım etrafta.

Bir an yanımdasın gibi hissederdim.

Şimdi yoksun sevdiğim yanımda,

Kalbimde saklısın aşkımızla.

Öyle acı çekiyorum ki yokluğunda,

Nefesim daralıyor, kalbim acıyor.

Her gece rüyalarıma giriyorsun,

Yanıma geliyor, seni seviyorum diyorsun.

Bu sırada uyanıyorum; keşke yanımda olsan da,

Bunlar gerçek olsa diye ağlamaya başlıyorum.

Seni öyle çok sevdim ki,

Gözlerine bakamazdım.

Artık yoksun bakmaya, o gözlerini arıyorum,

Bil ki; bu aşkı kalbimden silip atamıyorum...

Daha 15 yaşındayken yazdım bu şiiri 7 yaşından bu yana unutamadığım aşkıma her gece fotoğrafına sarılıp mutlu olmaya çalışarak döktüğüm gözyaşlarının haddi hesabı yok doğrusu ama şunu söylemeliyim ki çocukken aşk daha güzel. Her şey en masum yanıyla karşılıyor bizi... Kimsenin ne kötü bir niyeti nede kötü amaçları yok. Olsa da anlayamayacak kadar küçüğüz zaten ama en güzeli; sevmeyi bilmek, değer vermek.... Anılar güzel bir masal olarak kalır size...