Chapter 4 : Jvin's Point Of View

76 2 0
                                    

Chapter 4 : Jvin's Point Of View

JVIN's POV

Hindi ko alam pero when i saw Hanon bigla ko siyang naalala sa kaniya, the way she moves, she talks i feel like i know her and i can't stop myself to stare at her. At kapag yung tinitignan niya ako na parang asar na asar siya sa akin, hindi ko alam pero ang sarap niyang tignan ng ganun at natutuwa ako sa kanya pero hindi ko mailabas kasi nakapagpromise na ako sa isang tao hindi na ako ngingiti -___-. 

Kaya nung nakita ko siya nung nakaupo siya sa may gilid ng gate bigla nalang lumitaw ang imahe niya, bigla ko nalang pinaandar ang kotse ko papunta sa kaniya dahil akala ko muli siyang nagbalik kahit alam kong hindi na pwede. Nung nakalapit na ako bigla siyang napatingin sa akin at  ngumiti tapos nawala siya at nakita ko si Hanon na ngayon nakataas ang kilay sa akin. Arrrggghh bakit ganun?? Ganiyan din kasi siya pag naiinis nagtataas din ng kilay ang kyoot ng muka niya =___= .. Dahil parang ang sarap niyang inisin nagsmirk ako sabay alis.

Nagpunta nalang ako sa lugar kung saan palagi ko silang kasama dati sa Park malapit sa school namen. Nung nakarating ako dun nagpunta ako sa may swing at naupo dun. Tumingala ako at pinagmasdan ang kalangitan, naalala ko ang isa sa pinakamahalagang babae sa buhay ko.

Ma, kamusta kana dyan?? alam niyo ba na miss na miss ko na kayo?? Alam ko parati kayo nasa tabi ko pero hindi ko mapigilan ang hindi kayo maalala.

I know talking like this it's sounds gay, but i don't care! I miss my mom so much. And she die 2yrs ago in a car accident and my father blame me for what happen. Ok stop reminiscing about my past -___-

*bbbbrrrrrrzzzzzzz* ( vibrate ng cellphone)

*bbbbrrrrzzzzzzzzzzz*

Kinuha ko ang cellphone sa bulsa at tinignan kung sino yung tumawag. Si ate Jennica.

" hello?"-ako

( how are you little bro?) -  Ate Jennica

" tss ate stop calling me little bro! "

(hahahaha sorry, ok where are you?)

" park "

( oh! nandyan ka naman? haaaay)

" bakit ka napatawag?"  pag iiba ko sa usapan.

( ah oo nga pala. Dad call me he said he wants to see you )

" really? Why all of a sudden he wants to see me?"

( i don't know Jvin, just go home, don't worry I'll go with you. You know naman your ate won't leave you alone right?)

Oo si ate lang ang hindi nangiwan at umunawa sa akin nung pagkamatay ni Mama bukod pa dun sa dalawa kong pinsan.

" ok I'll be there in 10 mins "

( take care Jvin )

" i will "

 end off call

Tumayo na ako at nagpunta sa kotse ko. Siguro nagtataka kayo kung baki 16 pa lang ako ay nagddrive na ako.Tinuruan ako ng daddy ko nung 14 palang ako nung buhay pa si Mama. Hindi naman kasi ako lumalabas sa mismong daan kaya sino ang huhuli sa akin.

After 10 mins nasa bahay na ako at sinalubong ako ng mga maids at butlers namen.

" good evening young master " silang laha, tumango nalang ako sa kanila. 

" Mr.Choi where's my dad? "

" Sa Study area po niya, young master " nagnod nalang ako at naglakad papunta sa study area ni Dad. Dun siya palaging nagkukulong pag nandito siya sa bahay.

Bigla ko nakasalubong si Ate.

The Emotionless Prince (ongoing)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon