Prologue

11 2 2
                                    

"DADDY!" 

agad kong nabitawan ang hawak kong tasa ng marinig ko ang sigaw ng anak ko mula sa taas. Habang nag eecho sa akin utak ang sigaw ng anak ko ay parang bumagal ang oras. 

Di ko alam pero para akong napako sa kinatatayuan ko na gusto ko ng tumakbo pero ayoko kasi alam kong eto na ang huling beses ko syang makikita sa loob ng aming bahay sa loob ng aming munting kwarto.

Bumagsak ang mga luha ko at dun na ako napagulhol at humabol ang oras na kanina lamang ay napakabagal ng mga pangyayari. Mula rito ay naririnig ko rin ang iyak ng anak ko. 

"Nia.." Sambit ko habang umiiyak. Unti unting nag flashback ang mga memories namin na pinag samahan nung kami ay mga bata pa. Panahong hinding hindi ko malilimutan. Panahong naging tunay na masaya ako. Panahong sinubok kami at muli rin bumalik sa isa't isa dahil alam kong kami ang naka tadhana. 

Mga memories na malinaw na malinaw pa sakin at di tumanda. Mga alalang habang buhay ko alalahanin. Nang dahil saking Nia nag bago ako , she is the one who shaped me , She brings out the best in me.

You Bring Out The Best In MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon