CURSE XIII

898 7 34
                                    

            Steve   Rogers    x    Tony    Stark

.........................................................................
          อากาศวันนี้ทั้งวันไม่สดใสเอาซะเลย ฝีเท้าคนนึงกำลังเดินไปตามทางเดินในตึกที่วันนี้ดูจะคึกคักเป็นพิเศษ ใช่แล้ว วันนี้เขาจะจัดงานฉลองกัน

         โทนี่เพิ่งจะเริ่มขยับตัวได้เมื่อสองวันก่อนนี้เอง ไม่อะไรน่าห่วงแค่แขนขวาร้าวเท่านั้น และนั่นแหละทำให้เขาได้หมอส่วนตัวมาคนนึง คนที่ไม่ได้ห่างจากตัวเขาเลย จะทำอะไรก็ไม่ให้ทำ จะเอาอะไรก็หามาให้ จะว่าดีมันก็ดีนะ แต่มันก็รู้สึกแปลกๆแบบบอกไม่ถูก แต่เขาก็พยายามมองข้ามจุดนั้นไป

"สตาร์ค!!! เป็นไรมั้ย" มือใหญ่เอื้อมลงมาคว้าร่างสันทัดที่เกือบจะหน้าคว่ำเพราะพื้นที่เดินลื้นจนเสียหลัก

"มะ ไม่เป็นหมอ อุ๊บ!"  มือข้างนึกของเขาเอื้อมไปสัมผัสแขนที่เจ็บแปล๊บขึ้นมา นี่เพิ่งผ่านมาแค่ห้าวัน แม้อาการเข้าจะดีขึ้นมาก เเต่ก็ยังไม่หายสนิท

"เจ็บหรอ" มือหนายกขึ้นไปสัมผัสแขนข้างที่เจ็บอย่างแผ่วเบา

"ฉันไม่เป็นไรน่า อย่าห่วงเลย"

"ไม่ห่วงได้ไง นี่ถ้าบอกผม ผมคงไม่ปล่อยให้คุณไปเจ็บแบบนี้หรอก" สายตาหมอแปลกดูจริงจังขึ้นมาจนคนที่มองรู้สึกว่าได้รับความห่วงใยนี้จนล้นหลาม

"ขอบใจนะสเตนจ์ ที่อยู่ข้างฉันเสมอ"

"สตาร์ค...ไม่ได้มีแค่ผมคนเดียวหรอก เพื่อนคุณทุกคนเขาเป็นห่วงคุณนะ" เรียวปากรูปสวยยกขึ้นเพราะเขารู้ว่านี่ไม่ใช่คำปลอบโยน แต่เขารู้สึกได้ว่ามันคือเรื่องจริง





           ท้องฟ้ามืดครึ้มที่เกิดจากการก่อตัวกันของเมฆหนา แต่นี่ยังไม่พ้นฤดูหนาวไปเลยนะ มันยิ่งทำให้อากาศตอนนี้เย็นยะเยือกขึ้นไปอีกบวกกับการที่ไม่มีแสงแดดสาดส่องลงมาเลย

            เวลาช่วงปีใหม่ผ่านพ้นไปกับการนั่งซึมๆของเจ้าของนัยน์ตาสีฟ้าอ่อนที่กำลังทอดมองไปข้างหน้าอย่างไร้จุดหมาย ดาดฟ้าที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้เขียว และดอกไม้สดนี้ไม่ได้ช่วยให้จิตใจเบิกบานเลยซักนิด

CurseWhere stories live. Discover now