Broken Strings

Simula|

I looked into the clock as i hear the loud voices outside. Im afraid. Im scared. Im nervous.

Someone tapped me and smiled. I nervously smiled back.

"We will start in a minute. Be ready."

This is it. Am i ready? Im afraid to commit mistake. I dont want to disappoint them. But this is it...

Paglabas ko palang ng stage.... Hindi na magkamayaw ang lahat ng nasa loob ng stadium. They all screaming, roaring and clapping.

"I love you iana!"

"Ellaiana forever"

"EG fanatics loves you"

Nakikita ko ang mga banners at letterings na ginawa nila para saakin. Iba't-ibang sulat, disenyo at laki. Ngumiti ako at humingang malalim para simulan na ang pagkanta.....

Ako si Ellaiana Gabhr'ell Kayko......

I got an almost perfect life. I had a wonderful family, a career as a superstar and singer, i got a lot of fans and i am the Heiress of the Kayko's...

I couldn't ask for more....

But my life suddenly change in one snap....

"Ellaiana! Run as fast as you can! Don't look back!"

"No dad! Im going with you and mom!"

"Ellaiana. Patay na ang ibang bodyguards natin! Tayo ang sadya nila at hindi ang kung sino pa!"

"Dad! I'll call help! Mom please let's go!" Im still holding my mom's hand. She's crying and dad too! Halos dalawang bodyguards nalang ang natitira na nakikipag putukan sa kung sino mang humarang saamin. My mom pressed my hand and hug me.

We run as fast as we can kahit na nadadapa kami sa mga vines at ugat sa kagubatan kung saan man kami tumatakbo. Pero isang putok ang nakapag tigil sa mundo ko..  Lumingon ako para makita... Pero tila napako ako sa kinaroroonan ko.

It was my dad..... Binalikan namin siya ni mommy at pilit na tinatayo.. No!

"Ellaiana, i-i am s-so proud o-of y-you anak. Yo-you will b-be a g-good leader t-to our p-people. B-be strong. C-call t-he Manzano's.."tiningnan nito si mommy na umiiyak narin "im b-blessed tto ha-have you." Hanggang unti-unti ng pumipikit si daddy.noooooooo!!! Dad!!!

May nakita akong nakatutok saamin ng baril ngunit agad naman itong nabaril ng nag iisang bodyguard na naiwan. Lumapit ito saamin na duguan nadin.

"Madame, ang dami po nila. Umalis na po tayo." Umiiling ako ngunit agad din naman akong pinatayo ni mommy. Tumakbo kami. Papalayo sa mga humahabol saamin. Hanggang sa may naaaninag akong ilaw... Dali dali kaming tumakbo papunta doon ... Kitang kita ko na nandoon ang sasakyan na susundo saamin. Ngunit isa. Dalawang putok ang nagpatigil saakin. Agad na natumba ang bodyguard namin na siyang dumepensa para saamin. Napasinghap ako sa nangyari at nanginginig.

Nilingon ko si mommy ngunit nakahiga nadin ito at duguan. Dali dali kong tinawag ang mga tauhan ng mga Manzano na naghihintay doon. Nakipag barilan pa sila sa mga nooy humahabol saamin

"Madame! Cover us! At ipasok natin siya sa sasakyan!"sigaw ni Leo ang isa sa mga beterano at pinaka pinagkakatiwalaan namin.

"Mom, don't sleep please. Were going to the hospital. Please be with me. Stay strong please" napapaos na ako sa kakaiyak at sigaw. Wala na akong pakialam. Pumipikit pikit na si mommy at may tumutulong luha sa kanyang mga mata. Agad na pinaharurot ng driver ang sasakyan. Nang makarating kami sa mansyon ng mga Manzano ay agad nilipat si mommy sa hospital ng mansyon nila. Nanginginig na ako at tila wala ng lakas.

Agad akong niyakap ng mga Manzano's..

"Ellaiana everything is going to be fine. just pray and relax, okay?"ani ni Madame Manzano na bahid sa mukha nito ang takot. Nanghihina na ako at nanginginig na ang aking mga kalamnan. Tila hinanghina na ako at gusto ko ng matulog . Adrenaline Rush..

"ELLAIANA YOU'RE BLEEDING! OH MY GOD!"

And everything went black..