çok olmuş,
elime kalemi alıp da gece yarıları
seni uykundan edip
kulağını çınlatmayalı...
ara verdim ne zamandır
senli dizelere.
gelmiyor aklıma hiçbir şey
ve bulamıyorum sana kafiye
koskoca üç yıl geçmiş
bir çırpıda...
bu da sensiz
bin doksan beş gün eder.
ortalama her sene
bir puşt değse dudaklarına
bunun da bedeli bana
adam başına on beş yıldan
kırk beş yıl eder.
neyse, kapatalım bu mevzuyu
görüyorsun işte,
saçmalıyorum...
sen en iyisi, yat uyu
elbet,
son bir şiir yazarım sana.
adamın birinden alıp da;
yazığında soyadını,
adının sağına...
