Yüzümde aptal bir gülümseme, sırtımda okul çantam ve elimde telefonumla yürüyordum. Aslında her zaman yaptığım rutin şeyi yapıyordum. Luke'u takip ediyordum. Üstündeki siyah tişörtü ve siyah pantolonuyla aslında kıyafetleri içinde bulunduğumuz mevsime hiç uygun değildi ama o bunu umursamıyormuşcasına güzel gamzelerini çıkartarak gülümsüyordu. Onun gülüşünde hayat buluyordum, ölü ruhum canlanıyor, soluk tenim yavaş yavaş ısınıyordu. O benim her şeyimdi. Ama onu gizlice takip etmekten ve saçma birkaç mesaj atmaktan ileri gidememiştim. Bugün yine bu mesaj işini tekrarlayacaktım çünkü onunla iletişime geçmenin tek yolu buydu benim için.
Çantamı odama fırlatıp yatağıma zıpladım. Telefonumun kilidini açıp whatsappa girdim. Bugün hayatta hiç başaramadığım bir şeyi yapmaya karar vermiştim. Ona karşı açık olacak ve cesur davranacaktım. Bunu hayata geçirmek için parmaklarımı ekranın üzerinde gezdirmeye başladım.
halsey: naber, sevgilim?
luke: oh, stalker cesur çıktı. sevgilimde neyin nesi?
halsey: ileride sana böyle hitap ettiğimde bana karşılık vereceksin luke, bundan eminim.
luke: bu kadar cesur davranan birinin bana adını bile söyleyememesi çok tuhaf.
halsey: adımı öğrenmek mi istiyorsun luke?
luke: evet, biz insanlar karşımızdakine adıyla hitap etmek isteriz.
halsey: adım, halsey.
luke: umarım bu sahte bir isim değildir halsey.
halsey: hayır hayır değil. sana asla yalan söylemem.
luke: halsey adında biriyle tanıştığımı hatırlamıyorum. bizim okuldan mısın?
halsey: fazla detaya girmedik mi sevgilim?
luke: ahaha benimle sevgili olabileceğini mi düşünüyorsun küçük kız?
halsey: düşünmüyorum. seninle sevgili olacağımızı biliyorum luke.
luke: çok tuhaf bir kızsın.
halsey: evet, herkes öyle söylüyor.
luke: sanırım uyumam gerek, iyi geceler halsey.
halsey: iyi geceler
halsey: sevgilim
×××××××××××××××××××××××××××
