jungkook, kalemi defterin yanına bıraktı ve telefonunu eline alıp doktorun mesajlarını okudu.
"jungkook, yanıma gel
sana anlatmam gereken önemli şeyler var"
bu okudukları gülümsemesine sebep olmuştu.
telefonu bırakıp defteri eline aldı, kapağını kocaman öptü. "seni özleyeceğim taehyung."
yine aynı şekilde giyindi, taehyung'un sevdiği gibi, simsiyah giyindi.
gözlerine kalem çekip telefonunu cebine attı.
kedisini öptü, dışarı çıktı.
hastaneye geldiğinde direk doktorun yanına gitti.
amileyatla ilgili her şey hazırlanmıştı, jungkook da gerektiği gibi giydirilmişti.
daha demin siyahların içinde olan, şu an mavi hastane önlüğünün içinde kendini üzgün hissediyordu. "taehyung beni böyle sevmezdi."
doktoru onu bayıltmıştı, gülümsemesi ise hala silinmemişti. aklından çıkmayan o güzel meleği, onu gülümsetiyordu.
amileyatın başından sonuna kadar da rüya gördü.
ameliyat güzel bitmemişti,
jungkook kabus görmüştü.
ve jungkook, genelde gülümsediğinde tavşana benzeyen jeon jungkook, herkesin onu mutlu edebileceği; ama kimsenin onu, güzel meleği dışında, mutlu etmediği jeon jungkook, en son taehyung'u görerek can vermişti.
ölüm: 080117
