SWITCHED

Chapter 1:

Jean's P.O.V

Wala naman akong ibang hinangad...

Kundi maging masaya ulit ang pamilya ko.

Bahala na sana kahit hindi kami mayaman,

Basta ba't masaya kami.

Pero bakit ganito, kung kailan malaki na ako...

Tsaka lang sila maghihiwalay.

Heto ako ngayon, naglalakad sa kalsada.

Di ko kaso kinaya ang nakikita at naririnig ko sa bahay. Kaya umalis ako.

*PIIIIP-PIIIIIP*

"Mabait naman ako. Nag-aaral ako ng mabuti  para lagi ko silang mapasaya."

*PIIIIIIIIP-PIIIIIIIP*

"Pero bakit? Bakit kailangan nilang maghiwalay."

Umiyak na talaga ako.

Sa tuwing naaalala ko ang nakaraan, yung masaya pa kami.

Di ko maiiwasang mapaiyak.

Dahil sa katotohanang di na yun maibabalik.

*PIIIIIP-PIIIIIIIIIIP*

Nilingon ko yung kanina pa busina ng busina.

Pero huli na ng malaman kung truck pala iyon at bigla nalang bumangga sa akin.

Tumilapon ako sa kung saan.

Lord, kung ito po ang paraan para maka takas sa malupit na mundong ito.

Kunin mo na Po ako.

May tumulong mainit na likido kasabay nito ang unti-unting pagpikit ng mga mata ko.

Ria's P.O.V

Ano pa ba ang silbo ng buhay ko?

Sino pa bang gustong mamuhay ng maraming nakapaligid sayo?

Gusto ko ng mawala ang Daddy ko.

I don't need him anyway.

"Drink up Ria" My friend Jerrieca hand me a cocktail.

"YEAH! LET'S PARTY!" sigaw ko

Ang mga kaibigan ko nalang ang maaasahan ko ngayon.

They are here to comfort me.

Uminom pa ako ng uminom. Hanggang sa naramdaman ko na lang na umiikot na ang paligid.

"Excuse me guys, punta muna ako sa poolside, bigla kasi akong nahilo."

"Do you want me to assist you Ria?" Tanong ni Beverly sakin.

"No. I can handle my self." I gave them a weak smile.

Nakatayo lang ako dito sa poolside ng mga ilang minuto.

When I feel that I'm ok now, plano ko sanang bumalik na sa loob ng bahay nina Theresa.

Kaso may biglang sumulpot na kabute sa harap ko.

And she gave me a very hard slap.

*PAAAAAKKKKK*

"Hey Bitch" 

At bigla niya akong tinulak. At nahulog ako sa pool.

"NO!!!" pagsisigaw ko. But I guess walang nakakarinig sa sigaw ko.

"Deserve you right, Bitch." Palatak ng mas bitch pa sakin.

"I CAN'T SWIM!" sigaw ko ulit.

"HAHAHA! Mamatay ka na sana" Sabi niya sakin habang tumatawa ng malakas.

No. This can't be happening.

I can't die.

Not now.

Pero, sadyang traydor ang katawan ko.

Unti-unti na siyang bumibigay. 

Kasabay nito ang pagtulo ng luha sa mga mata ko.

PLEASE! GIVE ME ANOTHER LIFE.

And everything went black.

***

Hi po. Slow Update? Sorry naman, (--') busy po ako.

Anyway, pangit ba ang chapter 1?

Don't worry, gagalingan ko sa next chapter.

Vote.Comment/Suggest.Be a fan.

Gomabseubnida!

~fmgp04