Love and Hate Collide

Side Walk picture

I was rushing towards our office when suddenly I noticed a 1x1 pictures that scattered along the side walk, because of curiosity, I get one from the ground then my heart beats so fast after I realized that the guy in the picture is the man that I've been waiting for 5 years. I immediately look everywhere for his sign but he is no where to find. I'm sure that he is somewhere near because the picture is not dirty or no sign of footprints. I blame my self for walking straight and looking only in the ground. If only i don't focus on the ground whenever I'm walking, maybe I was able to see him . .

"What are you looking at?" I almost forgot that I'm with Shannen one of my co-employee.

"Nah, itong picture na nakita ko sa ground. Baka nalaglag lang nang may-ari." Hindi ko sinabing kilala ko ang may-ari ng picture para wala ng maraming usapan.

"Naku mukhang nasa malapit lang ang may-ari nyan, wala pang dumi itong mga picture." Pinulot nya ang iba pang natira sa ground at pinagpag ang ibang nadumihan.

"Hayaan mo na yan dyan baka balikan d

in ng may-ari." I continued walking at nilagay sa bulsa ng coat ko ang isa. I'm hoping na makasalubong ko sya. Kahit mag kasalubong kami, baka hindi nya na ako matandaan.

"Sigurado ka teh? Hintayin kaya natin na Balikan nya, Sayang gwapo pa naman yun."

"Bilisan mo na late na tayo eh. At saka pwede sya mag re-copy ulit kung importante Yun."

"KJ." Nakasimangot nitong sabi.

"My name is Lorraine Mae not KJ."

"Pft."

"Wait, you mean-"

"Kill Joy, KJ." She emphasized the Kill joy, like duhh as if I don't know the meaning.

"FYI, nag lunch lang tayo sa labas at Hindi nag boy hunting." Naka balik na kami sa office but still no sign of Migs along the way.

"Whatever." Nag kanya kanyang upo na kami sa cubicle namin then sinimulan ko ng tapusin ang case study na ginagawa ko para sa mga pamilyang nasunugan noong nakaraang linggo.

Kakalimutan ko nalang muna ang picture na nakita ko, baka magkahawig lang sila. Imposibleng nandito na sya sa Philippines at maglakad sa side walk kung naka kotse naman sya. Today is Wednesday so I have to sign all these papers and submit it in finance office para mabigyan ng budget before the week end to release the financial assistance to the fire victims. I am a Social Worker so ganito ang trabaho ko, to secure the welfare and needs of the people.

"Lorraine, hindi ka pa ba tapos dyan? Sumabay ka na sa amin ni Shannen at bukas mo na yan tapusin." Si Ma'am Hanie ang budget officer ang laging huling umuwi. Hindi ko namalayang uwian na pala, masyado kung napagtuonan ng pansin ang ginagawa ko. Nag si uwian na rin pala mga co-employees ko.

"Malapit na po ito ma'am, mauna na lang po kayo at ipapatong ko lang ito mamaya sa table nyo." Nandyan pa naman si manong guard kaya okay lang mag OT ako.

"Ulirang mang-gagawa ang peg teh." Nakangisi pa si Shannen ng dumungaw sa office ko. " lumablayp na kasi ng hindi puro trabaho lang ang inaatupag." Narinig ko pang sabi niya. Loka-loka talaga ang isang yun, puro love life ang iniisip.

I'm already 23 but still NBSB sabi nga nila. Unlike Shannen na hindi ko mabilang ang naging boyfriend. Wala akong time mag boyfriend dahil meron akong dalawang kapatid na pinapaaral ng college at isang senior high school. Ulilang lubos na kami dahil naaksidente ang mga magulang namin sa sinasakyang kotse 5 years ago kaya ako na ang tumayong nanay at tatay ng mga kapatid ko. Sa probensya ko sila pinag-aral para meron ding magbabantay sa grocery na iniwan samin ng mga magulang namin bago sila nawala.

Almost 8pm na ako nakauwi dahil walang masakyan na taxi. Hindi na ako kumuha ng kotse, Mas makakatipid ako kung mag commute ako pag mag office. One ride lang nman papunta dun tsaka Minsan lang naman ako mag taxi tuwing late na ako nakakauwi.

Edited