Utangaç Sevgilim

1

- Tamam Efe indim aşağıya

Dedim ve evimin anahtarını küçük çantama koyarak kapıyı kapattım. Evimin önünde bekleyen Efe ve arabasını görmem ile yüzümdeki sırıtış dahada büyüdü. Arabaya biner binmez Efe'nin söylenişleri ile karşılaştım.

- Hep böyle yapıyorsun Almila hep!

- Ne yaptım acaba seni bekletmekten başka

Dedim ve yeni tıraşladığı yanağına bir öpücük kondurdum. Sırıtıp gideceğimiz mekana doğru sürmeye başlamıştı.

- Mühendis bey gideceğimiz yeri biliyorsun değil mi?

- Elbette bizim bölümden çocuklarla hep gidiyoruz.

- Anladım

Dedim. Aslında Efe böyle konuşunca yalan söylediğini düşünüyordum. Ama hepsinde yanlış tahmin çıkıyordu. O yüzden aklımdaki bu düşünceyi def ettim.

- Kim kim olucak?

Dedim. Sonuçta nerede ve kimle olucağını bilmiyordum.

- Sizin fakülteden birileri ve bizim fakülteden biri

Efe ile çok küçüklükten beri arkadaştık. Birde Efsun vardı. Ama o üniversitede bizden ayrılıp İtalya'da şeflik okumuştu. 1 hafta sonra İtalya'dan gelip ailesi izin verirse benimle yaşayacaktı.

Arabanın içinde Efe'nin telefon zil sesi yankılanınca dokunmatik ekran baktım. Orada Efsun'un adını görünce içim bir kıpır kıpır olmuştu. Özlemiştim keratayı. Sanki hissetmişti. Efe dokunmatik ekrandan açma tuşuna basınca bu seferde Efsun'un sesi yankılandı.

- Ne yapıyorsun Efe?

- İyiyim güzellik sen?

- Bende iyiyim. Biri var mı yanında ?

- Ben varım!

Diye konuştum. Ay çabuk geçsin şu bir hafta ya.

- Ay kuzum bilin bakalım ne oldu?

Dedi heyecanla. Hisedebiliyordum oda benim gibi heyecanlıydı.

- Ne oldu?

Dedik Efe ile aynı anda . Tamam o benden bir saniye önce söylemiş olabilir.

- Yarın Türkiye'ye geliyorum ve tahmin edin nerede kalıcam?

- İstanbul'da ve bende mi?!

- Aynen güzelim aynen öyle!

- Eee sen gelince alemlere akarız. Bana güzel kız bulun lan 1 haftadır yalnız takılıyorum

- Abaza!

Dedim başına vurarak.

- Ona bakılırsa ben bir lisede sevgili olmayı denediğim bir çocuk vardı sonra onun gay olduğunu öğrendim. Sonrada tüm ilişki hayatım başlamadan bitti.

Dedim. Baya bir içim dolmuş. Şimdi ise çocuğun tipini bile hatırlamıyorum .

- Ay hatırlıyorum ne bozulupta yanımıza gelmiştin!

Dedi Efsun kahkahalar ile gülerken. Şuna bakın ya ne güzel eğleniyor benimle. İstanbul'da hafif yağmur yağıyordu. Allahtan arabadaydık yoksa şu an sırılsıklam olmuştum. Ah salak gibiydim. Sanki yazın ortasındayız gibi etek giymiştim. Oda zaten Efe'nin zoru ile olmuştu. Birde üstümede bir bok almamıştım. Nerede benim pantolonlarım!