1 - Giriş

42 6 4
                                    


Evet arkadaşlar bu ilk bölümün. umarım beğenirsiniz ... İyi okumalar 😀😀



Herkesin illaki bir hayali vardır . Bazılarının imkansız bile olsa hayal etmekten vazgecmez kimse .

Peki ya o hayal bizi sonsuzluğa götürüyorsa ...

Umudun kırıntıları dahi içinizde geziyorsa hala yaşama şansınız vardır demektir. İnsan hayata tutunacak dal arar, bazıları ise o dalı kendiliğinden yaratır ama ben o bazılarından olamıyorum ...

Ben iç sesimle konuşurken kendimi tanıtmayı unuttum . Ben Ayla. Lise 3 e gidiyorum . Hayatım çok sıkıcı . Bir ailem var. Ailem çok zengin ama ben pek parayi kafaya takmıyorum . Çünkü benim için önemli olan para değil .

Benim istediğim sadece ailemden ilgi görmek . Tamam yaşım bu ilgiyi isteyecek bir küçüklükte değil ama ben hiç o ilgiyi görmedim ki ailemden ..

Keşke benimde benimle çok ilgilenen bir ailem olsaydı.

Ben kendi kendime konuşurken kapımı birisi tıklattı. Duygularımdan sıyrılmaya çalışarak " gir "dedim.

Gelen Seda' ydı. Seda benim en iyi arkadaşım .Tüm sırlarımı ona rahatlıkla anlatabiliyorum.

Seda hızla gelip yanıma oturdu . "Ciddimisin " der gibi gözlerime bakıyordu.

"Ne oldu dedim " Seda'ya. Kaşlarını çatti. Ama o kaşlarını çatarsa kesin bir şey yapmışımdir. Ben korkuyla ona bakarken " Cem 'le ayrilmissin." Dedi. Haa omu dedim bende .Seda bana öyle bir bakış attiki açıklamak zorunda olduğumu hissettim.

"Ya Seda sırf sizin ısrarlarınız yüzünden zaten çocuğun teklifini kabul ettim . Sevmiyorum onu. Bide beni öpmeye çalıştı.Bende sinirle tokatı yapıştırdım yani. "

Seda umutsuz vakaymisim gibi bana bakıp kalkıp gitti." Napim yani napim sevmediğim kisiylemi ciksaydim ." Diye bağırdım arkasından.

Sonra akşam yemeği için aşağıya indim.Her zamanki gibi yine annem ve babam gelmemişlerdi. Tabi bu duruma alışık olduğum için yemeğimi hızla yiyip geri odama çıktım. Gerçekten artık dayanamıyordum.Biraz benimle ilgilenseler en azından yemeğimizi beraber yesek yeterdi bana . Annem saçımı tarayıp koklasa bile yeterdi. Ama hiç biri yok. Hiçbirini yapmıyolar. Gerçekten beni sevmiyorlar mı diye hep düşünüyorum .

Kafamdaki düşüncelerle odama çıktığımda kendimi direk yatağıma attım. Ağlarken kendimi uykunun kollarına bıraktım .

......

Sabah uyandığımda saate baktım . Biraz daha oyalanirsam okula geç kalicam dedim kendi kendime . Hemen banyoya gidip kısa bir duş aldım . Okul formami giyip saçımı salık bıraktım. Bugün ikinci dönemin başlangıcıydı . Kendime aynadan baktığımda hoş gozukuyordum.

Hızla aşağı indim . Kahvaltı yapmadan evden çıktım. Sedayla buluşup gidicektik . Hemen Seda ya mesaj attım.

Okula yakın bir kafede buluşup okula doğru yürüyorduk . Birden arkadan kahkaha sesleri geldi . Sedayla aynı anda arkamiza döndüğümüz de ultra yakışıklı bir grupla karşılaştık . Bunlar birinci dönem bizim okulda yoklardı . Anlaşılan daha yeni gelmişler. Sedayla birbirimize baktık . Seda " abi bunlar çok tatlı " deyince "aynen katılıyorum " dedim. Sonra yanimizdan hızla geciyorlardiki birden kendimi yerde buldum.

Evet şu an yerle bakışıyorduk . Seda beni hızla yerden kaldırdı. O yakışıklı dediğimiz gruptan bir çocuk bana çarpmış ve haliyle bende yere yapışmıştım.

Sinirle yerden kalkarken "napiyosun sen be " diye bana çarpan çocuğa sinirle bağırdım. Çocuk arkasına dönüp hiç bişey demeden yuruyordu ki bir daha bağırınca bana döndü . Ayy gerçekten çok tatlıymış .İç sesimle savaşırken çocuk " kusura bakma " dedi ve yürümeye devam etti . Sinirlerim tavan yapmisti. Seda benim koluma girip " ne kadarda kendini beğenmiş " deyince ona aynn dedim.

Sınıfa girince gozlerime inanamadım. O grup bizm sınıftamı artık. Onlara bakmamaya çalışarak sırama gidip oturdum. Seda da yanıma gelip oturdu. O çocuk tam arkamdaydi.

Ben sıkıntı içerisinde otururken arkamdan o çocuğun sesi geldi " Ayla hanginiz ??"












Evet arkadaşlar ilk bölümün sonundayiz .Umarım beğenmissinizdir . Amatörlük yoktur inş 😂😂

BENİM DÜNYAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin