Uçurumun kenarında durmuş
Denizi izliyorum yine
Sensiz,sebepsiz...
Anlayamıyorum ilk önce
Yanağımdan aşağı sıcaklık inince,
Fark ediyorum
Sessizce ağlıyorum...
Yalvarıyorum sessizce kalbime
Acı çektirme kendine
Sus! Nolur sus diye...
Dinlemiyor beni
Dinletemiyorum kendimi
Dizlerimin üstüne çöküp kalıveriyorum.
Cam parçaları batıyor sanki.
Allah'ım yardım et!
Söküp al bu benliğimdeki beni...
Unutmaya duymamaya çalışıyorum,
Ölümün fısıltısı doluyor kulağıma rüzgarla.
Hadi birazcık daha...
Titriyorum kuru yaprak misali
O kadar tatlı ki ölümün sesi
Son bir adımcık daha hadi !
Gözyaşlarım perde misali...
Nefesimi tutmuş fısıltıyı dinlerken
Bir el hissediyorum omzumda aniden
Sıcak, güvenli,güçlü
Dönüyorum, bakıyorum
Sebebim ,yaşamım,ecelim
Sen...
