The new kid: Luke Hemmings

Hoofdstuk 14

Kylie:
Vandaag gingen we naar de plaats waar mijn papa begraven lag, het was een uurtje rijden maar ik was er zelf nog maar 2 keer geweest in 5 jaar tijd. Mijn papa stierf toen ik 13 jaar oud was, ik had het er heel erg moeilijk mee, ik en mama werden toen veel closer met elkaar ze betekend echt heel veel voor me. Ik was er niet echt klaar voor om te gaan, ook wou ik alleen gaan maar Michael wou niet dat ik alleen ging dus gingen ik, Michael, Summer en Luke. Begrijp het niet slecht ik hou ook van Ashton en Calum maar ze begrepen het en stelde zelf voor om thuis te blijven. Het was nog maar kwart na 7, ik lag al een halfuur wakker van de zenuwen. Ik besloot om toch maar uit bed te gaan en wat tv te gaan kijken. Het was 8u en er was nog steeds niemand wakker, ik begon alvast met een ontbijt te maken voor mezelf, ik maakt pannenkoeken. Na een paar minuten stond Calum al beneden, waarschijnlijk door de geur. "Goeiemorgen Kylie." Zei hij. "Goeiemorgen Calum, wil jij er ook?" Vroeg ik. Hij knikte, ik maakte er een paar voor Calum en zette ze op tafel. We gingen pas om 10 uur vertrekken dus ging ik nog even een wandeling maken op het strand. Ik kleedde me om en ging naar buiten, op het strand besloot ik om mijn mama te bellen, we sms'en elke dag, ik mis haar zo hard was ze er maar bij straks. "Hey mam, alles goed daar?" "Ohh sweety! Ik heb je gemist! En ja hoor prima en daar?" "Ik mis je ook mam! En ja.... We gaan straks papa bezoeken, het is maar een uurtje rijden van hier." "Oke dat is goed, hou je sterk eh meid!" "Ik doe men best, was je er maar bij." "Ik zou er heel graag bij geweest zijn Kylie, maar je kan dit, ik geloof in jou! Laat zeker iets weten als je terug komt." "Oke zal ik zeker doen." "Kylie meisje, ik ga nu even terug slapen het is hier maar 4u in de ochtend." "Oke sorry mam om je wakker te maken. Slaapwel!" "Maakt niet uit lieverd. Tot straks!" Na dat was de lijn weer stil. Ik ging even zitten en keek naar de golven. Ik herinner me het strand, waar ik en papa samen speelden, zandkastelen bouwden en plezier maakten, ik mis hem. Niet veel later kwamen er tranen in mijn ogen, vandaag ging een trieste dag worden. Het was bijna half 10 dus wandelde rustig terug naar het huisje. Toen ik aankwam waren Michael en Summer ook al wakker. "Hey Kylie, gaat het een beetje?" Vroeg Summer. Ik knikte, maar vanbinnen ging ik kapot. "Euhm ik ga me klaarmaken." Zei ik rap en ging naar boven. Ik liep in de badkamer en nam een douche, ik wou weer beginnen huilen maar toen moest ik denken aan de leuke momenten met papa. Hij was altijd super trots op me en zei altijd 'Kylie, je kan dit, zo lang je er in gelooft kan je het meid!' Hij was een trotse vader, ik BEN een trotse dochter, hij deed zoveel goeds voor de wereld. Ik ging uit de douche en maakte me klaar voor de dag. Toen ik beneden kwam zag ik dat Luke ook terug was, hij was gaan lopen. We vertrokken om 10u, toen we aankwamen kreeg ik het weer heel moeilijk maar probeerde aan de goede dingen te denken. Michael, Summer en Luke lieten me even allen toenik naar het graf ging. "Hey papa ik ben het, Kylie, ik mis je heel erg, alles goed daar boven?" Natuurlijk kreeg ik geen antwoord maar toch voelde ik zijn aanwezigheid, plots ging de zon harder schijnen. Na het 'gesprek' gingen we iets eten en terug naar de andere. We keken een film en gingen optijd naar bed, morgen gingen we naar de Hollywood Walk Of Fame. Ik genoot toch wel een beetje vandaag, ik heb hem erg gemist, ik moet vaker naar hem gaan.

Oke dit is weer een nieuw hoofdstuk!! De vakantie is 2 dagen voorbij en ik ben school nu al beu :( ik heb het stukje van het graf een beetje gebaseerd op wat ik heb meegemaakt bij mijn tante, toen ging de zon ook ineens harder schijnen. Maar oke maakt ni uitt hopelijk vinden jullie het goedd. Lyy all