Taeyeon's POV
Simula ng tumalikod ako sa mga kolokoy na yun pinangako ko na iiwasan ko muna sila
BAKIT NGA BA DI AKO LUMABAN ??
ALAM KASI NILA ANG WEAKNESS KO,
ANG MGA MAGULANG KO :(
wala na kong parents, pareho silang nadepress, nabaliw hanggang sa namatay dahil lagi silang inaapi ng mga kalaban naming company noon
that time bata pa ko, and before sila kuhanin pinangako ko sa kanila na magiging strong ako
kaso di sila pumayag dahil ayaw nila akong mapasama
yung mga babaeng inaaway ko ?? mga magulang nila ang umapi samin noon..
at eto na siguro ang karma ko...
yung mga tinuring kong kaibigan kahit na ganito ako mahal ko yung mga yun
kaso the feeling is not mutual pala :((
mapapaaga ata pagpunta ko sa Korea
ngayon na lang ako ulit umiyak di ko na ata kaya
alam kong masama ako, pero sana wag nila idamay ang pamilya ko,
masakit kasi ! bumalik lahat ng alaala na matagal ko ng kinalimutan
ayoko na !!!
-Taeyeon, anak, tara na umuwi na tayo magkasakit ka pa nyan
sabi ng yaya ko, si yaya Tessy sya ang nagsilbing 2nd mother ko..
yumakap ako sa kanya,
"yaya di ko na kaya baka matulad ako kila papa't mama"
nang biglang wala na kong nakita..
--ynnaMBProperty vote/comment saranghaeyo<3
BINABASA MO ANG
Their SUPER MEAN LEADER (EDITING) (StillSuperSlowUpdate)
FanfictionI'm MEAN, deal with it. If you don't want me, my attitude or whatsoever then leave! Ganyan naman lahat ng tao diba, darating sa buhay mo tapos iiwan ka rin pala. But if you're brave enough to stay, prepare yourself sweetiee, nasasaktan lahat ng taon...
