Karadeniz fırtınası aldı elimuzden herşeyi kalduk bir başimuza 1994 doğumlu bir genç kiz tanidum sessiz sessiz ağlar sordim ona ne derdun var diye HAYAT dedu bana.Girdi muhabbete başladi anlatmaya ve kalemi verdum şimdi onun eline anlatsun hepumize.
Sesizlik acıtıyor içimi nedense sol yanım acıyor ben 6 aylık iken annemi kaybetmişim 10 yaşıma geldim ve annemi sordu kardeşlerime sorduklarimda hepsinin başlari yere eyildi dedim annem nerde ben sordukca onlar sustu gözyaşlarini fark ettim noluyo anlatin banadq bisey anlatin bende ağlayayim dedim halam çıktı karşima otur yavrum dedi başladi benim annemi anlatmaya o anlatti ben ağladım o anlatti ben bağırdım olmamalı dedim benim annem gelecek dedim kalktım koşarak bahceye çıktım bir tane tomurcuk gül anlattim ona herşeyi anlaştım o gül ile o gül açtığında annem gelecekti her sabah suladım her akşam okşadım bekledimki o gül açsın annem gelsin sol yanım acıyordu uykularım kaçıyordu geceleri sessiz sessiz kalkıp gül açmişmi annem gelmişmi diye bakıyordum ama her gidişimde gül gene tomurcuk ve benim boynum hep bükük bekledim aylarca hep konuştum o gülle gelecek dedim annem sen aç gül annem gelecek dedim.
