Dear Girl

-2-

"Hayır Becky! O çocuğu doğurmayacaksın!

"Benim bebeğim anne seni ilgilendirmez!"

"Nasıl ilgilendirmez? Kızım tecavüze uğrayıp hamile kalacak sonra o piçin bebeğini doğuracak ve bu beni ilgilendirmeyecek öyle mi?"

"Anne anlamıyorsun o suçsuz!"

"Kes artık yarın birlikte doktora gidiyoruz en yakın zamanda aldıracaksın o bebeği!"

Annem küçük suçsuz bir meleği öldürmem için ısrar ediyordu ama yapmayacaktım. Onun bir suçu yok ve benimde onu öldürmeye hakkım yok. Annem gittikten sonra içeri babam girdi saçma sapan öğütleriyle canımı çok sıkıyordu..

"Babası olmayacak biliyorsun değil mi?"

"Evet."

"Peki neden bu kadar istiyorsun?"

"Çünkü o bebeğin hiç suçu yok."

"Senin suçun neydi? Tecavüz edilmeyi hak ediyor muydun?!"

"Çık dışarı baba!"

"Kahretsin Becky o çocuğu dünyaya getirirsen seni evlatlıktan red ederim!"

"Şimdiden edebilirsin çünkü ben bu çocuğu doğuracağım!"

"Evimden defol!"

"Memnuniyetle!"

Hızla dolabıma koştum bir yandan ağlıyor bir yandan elbiselerimi bavula tıkıştırıyordum. Parfümler,kremler,taraklar,şampuanlar vs. hepsini bavuluma koydum üstümü sıkıca giyindim çünkü nereye gideceğimi bilmiyorum belki de sokakta bile yatabilirim. Merdivenlerden aşağı indim Jared bana şaşkın bir ifadeyle bakıyordu. Kapıdan çıkıp hızlı adımlarla caddeye ilerlerken Jared'ın arabasının korna sesiyle sıçradım.

"Hadi bin!"

"Hayır git sen."

"Hadi Becky! Hem nerede kalacaksın?"

Bu sorunun cevabını bende bilmiyordum.

"Başımın çaresine bakabilirim."

"Hadi bin bu gece bende kal yarın gidersin. Saat geç oldu."

Daha fazla ısrar etmedim çünkü hava çok soğuktu ve kalacak yerim yoktu. Jared hızla aşağı indi elimdeki bavulları bagaja koyarken bende arabaya bindim. Sonra evine doğru yola koyulduk. Gerçekten buraya çok uzaktı ve Jared hergün bizim evdeydi. Ahmak!

Yol boyunca konuşmadık. Eve girdiğimde ev sıcacıktı. Jared ceketimi üzerimden aldı portmantoya astı. Daha sonra elimden tutup salondaki koltuğa oturttu.

"Sen burada bekle ben sıcak çikolata yapıp geliyorum."

"Peki bebeğim."

Bebeğim mi? Ah salak kafam. Şu olaya bir türlü alışamadım artık Jared'la sevgili değildik.

"Jared özür dilerim ben.. Alışkanlık işte."

"Sorun değil Becky bende alışmış sayılmam."

Yüzüme buruk bir gülümseme yerleştirdim. Biraz kafa dağıtmak için televizyonu açıp izlemeye başladım. Jared elinde iki kupayla bana yaklaştı ve birini bana uzattı. Yanıma oturdu ve derin bir iç çekti.

"Baksana bu bebeği doğurma konusunda iyice düşündün mü?"

"Düşündüm zaten fazla düşünmeye gerek yok."

"O çocuk hayatına girdiğinde belki de birçok kişi hayatından çıkacak hatta annen ve baban bile."

"Jared bu konu hakkında konuşmak istemiyorum."

"Becky geleceğimizle ilgili kurduğumuz hayalleri unuttun mu? Lütfen bunu bize yapma."

"Jared yeter."

"Bak o çocuk bir tinercinin..."

"Jared kapa çeneni! Yoksa seni babam mı gönderdi beni ikna etmen için ?"

"Yo-yoo hayır."

Jared bana tecavüz edenin bir tinerci olduğu görüşündeydi fakat ben onun bir tinerci olmadığına emindim.

"Nerede yatacağımı gösterir misin? Uyumak istiyorum."

"Peki benimle gel."

Geniş ferah bir odaya girdik burası evin misafir odasıydı. Jared dışarı çıktığında kapımı kilitleyip üstümü değiştirdim ve yatağa uzandım. Uzandığımda ne kadar yorulduğumun anladım her tarafım ağrımaya başlamıştı.

Dün gece kapıyı kilitli unutmuşum. Jared kapıyı öyle bir çalıyordu ki. Kalkıp kapıyı açtım. Açamamla Jared'ın bana sarılması bir oldu.

"Şükürler olsun.Kendine birşey yaptın sandım."

"Dün kilitli unutmuşum."

"Her neyse ben işe gidiyorum. Bir şeye ihtiyacın olursa ararsın."

"Peki."

Tekrar yatağa yattım. Öyle bir uyumuşum ki kalktığımda saat 18.48 di. Bu kadar uykucu olduğumu bilmiyordum!

Jared'ın odasına girdiğimde duvarda asılan resimlerimizi gördüm. İster istemez gözümden yaşlar süzülmeye başladı.  Onunla gerçekten iyi bir çifttik ama artık iki yabancı gibiyiz.

"Becky! Becky nerdesin?"

"Ihh.. Şey odamdayım.."

Koşarak odama gittim. Jared geldiğinde yüzü gülüyordu.

"Sana güzel bir haberim var."

"Neymiş o haber?" deyip sırıttım.

"Senin için bir daire buldum ve doğum yapana kadar kirasını ben ödeyeceğim sonra da iş bulup kendin ödersin." Gülümseyen yüzü cevabım karşısında hızla düştü.

"Hiç gerek yoktu Jared. Sana kendi başımın çaresine bakabileceğimi söylemiştim."

"Ahh hadi ama Becky! Aramızda bunun lafı bile olmaz. Ve baban eve dönmen için hain planlarına başladı bile."

"Nasıl yani?"

"Pişman olup yolundan dönmen için elinden geleni yapacak! Seni süründürecek ve seninde tek çaren babana geri dönmek olacak anlasana."

Evet babam yapardı. Ama Jared'ın teklifini gururuma yediremiyordum.

"Becky gurur yapacak durumda değilsin."

"Peki ama doğumdan sonra sana faiziyle ödeyeceğim."

İkimizde sırıttık. Jared ellerini çırptı ve konuştu..

"Hadi yeni evine gidelim!"

"Tamam ben giyinip geliyorum."

Üstüme birşeyler geçirdim bavulumu elime aldım ve Jared'a doğru yürüdüm. Jared elimdeki bavulu gördüğünde öyle bir tepki verdi ki ona hayranlığım daha da artmıştı.

"Ne yapıyorsun! Bırak ben taşırım. Artık hamile bir bayansın ve dikkat etmen gerekiyor."

Kıkırdadım ve bavulu yere bıraktım. Evden çıkıp asonsörün düğmesine bastım. Asansör uzun süre gelmeyince Jared düğmeye vurmaya başladı.Kahkahalarıma engel olamamıştım. Gerçekten tam bir şapşal.

Arabaya doğru ilerlerken Jared beni durdurdu. Ve karşı bloğa girdik. Jared tam dairesinin karşısındaki evi benim için tutmuştu. Kendime engel olamayıp boynuna atladım.

"Teşekkürler çok teşekkürler."

Yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Rica ederim komşum."

Kırkırdadık.