Büyük bir zevkle ısırık aldığım çikolatadan dişlerimin arasına takılan o altın bilet sayesinde, önüme daha yüce zevklerin sunulacağı bir kapı açılacağından haberim yoktu.
Charlie And The Chocolate Factory Filminden uyarlamadır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
:::::::::::::::::
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
:::::::::::::::::
"Gizemli Kim Jongin, gizemli fabrikasının kapılarını halka açıyor."
Ailemle birlikte oturmuş haberleri dinlerken duyduğum bu haberde yerimde dikleştiğim, kulaklarımı dört açtığım ve yutkunduğum doğruydu.
"Aldığımız haberlere göre marketlere yeni dağıtılan meşhur K. Jongin çikolatalarında sürprizler bizi bekliyor. Beş altın biletin paketlere saklandığı ve bulan kişilerin fabrikaya ziyaret için çağrıldığı haberi, tüm ülkeyi büyük bir meraka düşürdü."
Vay canına! Ciddi anlamda vay canına!
"Ayrıca fabrikadan ayrılma vakti geldiğinde, bileti bulan kişilerden birinin büyük ve önemli bir ödül kazanacağı da söyleniyor. İlk biletin bulunmasını sabırsızlıkla bekliyor olacağız."
"Aman Tanrım!"
Yerimden kalkıp şaşkınlıkla açılmış ağzımı, ellerimi yanaklarıma bastırarak balık görüntüsüne getirirken ayaklarım da yeri dövdü. Annem bir yandan sakin ol diyor, babam ise hiçbir şey olmamış gibi kanalları geziyordu.
Direk odama koştum. Yatağıma atladım ve baş aşağı eğilip diplere sakladığım kumbaramı çıkardım. Yastık kılıfımda sakladığım anahtarımı da alıp kumbarayı açtığım gibi yatağıma boşaltmıştım.
Bozuk paralarım çınlayarak dökülürken yatağa, saydığım bir miktar paranın ne kadar çikolata almama yeteceğini düşünürken yaptığım hesaplarla, her şeyin boş olduğunu ve benim lanet olası bir şekilde şanslı olduğumu bilmiyordum.
Tüm paralarım bitmiş, onlarca çikolata yemişken ulaşamadığım tek bir altın bilet için ağlarken de bilmiyordum bunu.
Mahallemizin kabadayısı beni kabarık bir cüzdanla bakkala gönderip, tüm K.Jongin çikolatalarını almamı söylerken ve benim ona bir şey diyemeyip sadece dediğini yapmakla kalırken de bilmiyordum ama ona inat, bilmem kaç tane çikolata içinden, nasılsa fark etmez diye aşırdığım ve buna hakkım olduğunu düşündüğüm o kırmızı paketli çikolatayı cebime tıkıştırdığımda, altın bilet çıkmasını umarak değil de, oturduğum kapı önünde sadece mutlu olmak yediğim çikolatayla öğrenmiştim şanslı bir velet olduğumu. En azından annem kafama bir fiske vurup kahkaha atarken söylemişti bunu.
