DEPRESYON

35 3 4
                                    

BALIN

Gaye evlatlık olduğunu öğrendiğinden beri ne yemek yiyor ne de ağzını açıyor.Ağlamaktan gözleri küçüldü.İki saattir hiç durmadan ağlıyor resmen.Gerçi kızda haklı,düşünsenize aileniz,anne-babanız sandığınız insanlar aslında gerçek aileniz değil!Ben olsam hayatımın sonuna kadar depresyondan çıkamazdım herhalde.Hatırlıyorumda ben ilk sevgilimden ayrıldığımda bile 6 ay sürekli ağlamıştım.Gerçi sonra hayatımın aşkı,beyaz atlı prensim gelip beni o malca olan depresyonun içinden çekip almıştı.Ayyy canımcım benim...

Ben böyle hayallere dalmışken kafama terlik yememle tüm anın büyüsü bozulmuş oldu."Napuyorsun kızım sen ya!Deneme tahtası mıyım ben!"diye Açelya'ya çıkıştığımda Gaye'nin bir şeyler mırıldandığını gördüm.Açelya"Kapa o çeneni de kuzumu dinleyelim."deyince susmak zorunda kaldım.

"Ben...Benim bunca yaşıma kadar anlamam lazımdı.Nasıl anlamam ya nasıl anlamam!O babaannem olacak cadı kadının bana eziyet ederken söyledikleri doğruymuş!Hep bana sen evlatlıksın derdi!Ama ben beni üzmek,acı vermek için söylediğini düşünürdüm.Ne kadar aptalmışım"deyince ben hemen lafa atladım."Ne aptalı kızım bende olsam öyle olduğunu asla düşünmezdim.Hem şu an senin yaptığın saçmalık.Emel teyze ve Recep amcaya haksızlık ediyorsun.Seni abinden asla ayırmadılar.Hatta ona gösterdikleri ilginin iki katını sana gösterdiler.Hem sana Gelip"Kızım sen bizim öz kızımız değilsin,evlatlıksın."demelerini mi bekliyorsun?Yapma güzelim böyle,topla kendini!Biz neleri atlattık...Bunu mu atlatamayacağız! Biz yanındayız."
Tam Açelya konuşmaya başlayacaktı ki onun konuşmasını engellemek için"Haydi sahile iniyoruz.Biraz kafa dağıtmaya hepimizin ihtiyacı var.Ben Barlas'ı arıyorum.Arat'ı da alıp sahile gelir."Açelya Arat ismini duyması ile direkt boynuma atladı."Süpersin kızım sen yaaa!! Kardeşim benim.Aşkem..."deyince bende onu sinir etmek için"Yağcılarda inecek var şoför teyze."dedim.Tam kafama vuracakken Barlas aradı.Aşkım benim ya kalplerimiz bir naparsınız yani..."Efendim çikolatalı kurabiyem.Bende tam seni arıyordum.Gaye depresyonda.Arat'ı da alıp hemen sahile geliyorsun.Seni seviyorum kuzum."deyip telefonu suratına kapattım.Barlas benim geleceğim,hayatımın anlamı...3 yıldan beri yaşam sebebim olan kişi.Neyse konu Barlas değil şu an...Hemen hazırlanıp şu kızı depresyondan çıkartmaya çalışmalıyız.Ben bunları düşünürken Açelya hazırlanmıştı bile.Bende önce Gaye'yi zorla yerinden kaldırıp hazırlamaya yolladıktan sonra kot bir Jean, beyaz bir tişört ve beyaz süper starlarımı ayağıma geçirdim.Sahilin serin olacağını bildiğimden üzerime ince bir hırka aldım.Hepimiz hazır olduğumuzda da yurtta ki hocamıza haber verip sahile indik.Sahile geldiğimizde Barlas ve Arat kayalıklara oturmuş sohbet ediyorlardı.Barlas beni farkedince hemen kucağına aldı ve şirin bir kucaklaşma yaptık.Bu çocuğu 1 gün değil 3 saat görmesem bile hemen özlüyorum.Biraz sohbet ettikten sonra havanın karardığını farkettik.Barlas yurttan arkadaşlarının yarım saat sonra sahilde toplanıp gitar çalıp eğleneceklerini bizleri de davet ettiklerini söyledi bizde kabul ettik ve yarım saat sonra onların yanına gitme kararı aldık.
***********
SİZCE NASIL OLMUŞ?

DEVAM ETMELİ MİYİM?

OYLAMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN😁

OKUYUCU ARTINCA 2.BÖLÜMÜ PAYLAŞICAM💜💜💜

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 18, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hayaller iptalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin