Chapter 5

40 1 1
                                    

Sellene's POV

"Welcome back, my princess." bati ng matanda kay Raine na nakatayo malapit sa bintana habang nakangiti. Yumuko kami ng kunti upang magbigay galang sa kanya.

Siya ang lolo ni Raine. Maraming rumerespeto at humahanga sa kanya dahil sa kanyang talino at kabaitan. Marami na siyang natulungan na mga tao na naghihirap. Pero sa mundong ito ay walang perpekto, kaya kung ikaw'y successful sa isang bagay ay may baho rin itong itinatago para maabot mo ang pinakatuktok. Kung may humahanga sa kanya at rumerespeto ay mayroon ring mga taong hindi gusto sa kanya, tulad na lang sa kanyang mga kalaban at sa mga taong may alam sa totoo niyang ugali. Kinakamumuhian siya nila, kinakatakutan at maraming nagsasabi na sana ay mamatay na siya. Nakakatakot naman talaga siya dahil may kakayahan siyang manipulahin ang ibang tao at kapag may lumabag sa kanya ay mamamatay. Pero padating sa kanyang apo na si Nathalie(Raine) ay lahat gagawin niya kahit pumatay pa siya ng maraming tao o isakripisyo pa niya ang kanyang buhay para lang sa kasiyahan ng kanyang pinakamamahal na apo. Dahil siya na lang ang kaisa-isa niyang kadugo na nabubuhay.

At lahat ng pinagagawa ng kanyang lolo ay alam din lahat ni Raine simula pa nung kinuha siya ng kanyang lolo pero hindi siya natakot o nagtanong man lang. Tikom palagi ang kanyang bibig at nag-iisang pinipilit na iniintindi ang mga pangyayari.

Secret lang natin to ha, pero I admire her...a bit dahil patuloy pa rin siya sa kanyang buhay na parang walang nangyari. Na parang walang nakita o narinig tungkol sa kanyang lolo na mamamatay tao.

Ay! Muntik ko ng makalimutan, hindi pa nga pala ako nagpakilala. Ako nga pala si Sellene Huff. I've owned many companies. I'm 21 years old and single, kung gusto mo ng girlfriend, I'm 100% available.

"Your all late. It's rare that you make a mistake in your job." sabi niya nang nakangiti. Creepy. Lumapit siya ng kunti sa amin at parang nanigas ang buo kong katawan dahil sa takot at pati rin silang lahat ay naramdaman ang mabigat na tensyon. Nakayuko pa rin ang mga ulo namin at walang nagtangkang magsalita niisa.

"But lolo-" sasagot sana si Raine pero pinutol siya nito.

"Hush now Nathalie. Don't worry, I'll make this slide because this is the first time that you've come back for many years so that's why I don't want to make any commotion, if possible." pagkatapos niyang sabihin iyon ay nakahinga na ako ng maluwag. Akala ko ito na ang katapusan ko. Wag naman sana dahil sayang ang beauty ko at isa pa hindi pa ako nagkakaboyfriend.

Raine's POV

"I sincerely apologize sir, for being late and thank you for sparing our life." seryosong sabi ni Angel.

"Lolo, if may I ask. Why did you want me to come here? I know this isn't about the company." mabilis kong iniba ang usapan.

"Oh come on now apo. I just wanted to see you. Is there something wrong when an old man like me wanted to see my one and only granddaughter? And besides, is this how you great your grandfather? Just because we didn't see each other for how many years and now your treating me like this?" lumapit ako sa kanya at yumakap. Wala pa rin siyang pinagbago and its a good thing I guess.

"Sorry." tipid kong sagot.

"That's okay, i forgive you." nakangiti niyang sabi.

"Do you still remember what I've promise you when you were a kid?"

"What promise? Sorry lolo but I can't remember the promises you said to me that won't even come true." sarkastiko kong sagot sa kanya.

"Don't be mad. It's true that I didn't call you because of the company." hinawakan niya ang ulo ko and he pat it gently.

"What?" sabi ko. Well, alam ko naman na iba ang kanyang intensyon but I'm just curious kung ano ang dahilan niya.

"When you were still little, you told me that you wanted to go to school but your parents didn't allow you, for they are worried that there might something happen to you." heto na naman ang back story niya.

"That was ages ago and I can't even remember when did i told you." sabi ko in an annoyed tone and roll my eyes.

"Let me finish first. Now that your old enough to take care of yourself, I'm permitting you to go to school like a normal girl."

"Huh? So your saying...... Hell no! I'm not going!" shit, I didn't expect this.

"Your still young. And this is once in a life time opportunity."

"But-" hindi niya talaga ako patatapusin.

"And I already bought you your uniform and your school supplies that the four girls brought. Starting tomorrow your gonna attend school so sleep early and don't be late." I immediately glare at them and give them a 'you-traitor'-look.

"Wait i-" ugh!

"Dismiss." agad kaming pinalabas ni lolo na hindi pa ako tapos sa pagsasalita.

"This is stupid!"

Padabong akong naglakad papalabas.

"Just accept it." huminto ako sa paglalakad dahil sa sinabi ni Anne.

"JUST accept it? I can't believe your saying that to me. And I can't believe that you didn't tell me about this damn whole thing." sabi ko habang pinipigilan kong huwag magalit sa kanila.

Well, its not that their at fault. Ginagawa lang naman nila ang utos ni lolo. Pero it's just so- ugh.

"Relax." sabi ni Fritzy at hinakawan niya ang balikat ko.

"Calm down, Raine." sabi naman ni Angel at tumabi siyang sakin.

Sigh~. I am trying to calm down. Can't you see that I'm trying my best? Of course you can't because I'm just talking to myself.

Nagpatuloy na akong naglakad patungo sa kotse ni Fritzy. I guess I have no choice but to attend that stupid school.

VEIRYX(Raine's lolo) POV

*knock- knock*

"Come in."

"Sir, we've confirm that they have arrive in the Philippines."

"I see."

I guess they are a bit early than I expected.

"Add more guards for Nathalie's protection, don't let her see you. Keep your eyes wide open for the enemies and if you see someone or something's suspicious report it immediately to me."

"Yes sir."

I must protect my granddaughter from those bastards and I wont let them hurt her. I must finish them as fast as possible and as quiet as possible before she notice everything.

---+++---++-----+-++++--
Hope Raine's ready for school tomorrow and good luck with her lolo's issue. See you in the next chapter. LOL.

AbandonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon