Prologue

248 3 0
                                    

( AUTHOR'S NOTE: MABILIS LANG PO ANG PROLOGUE,DAHIL TUNGKOL LANG NAMAN ITO SA PAST NI MATT,THROWBACK LANG)
ABANGAN ANG CHAPTER 1 !!!!!!!!
EXCITED NA KO! MAKIKILALA NYO NA ANG MGA CHARACTERS :)

Matt P.O.V:

"Ang sakit sakit na..hindi ko na kaya mamatay ako kapag nawala sya hindi pede mom..iligtas mo sya please"

'anak wala na sya'

'Hindi pede mom i need her,i love her more than my self'

Pero wala na talaga hindi na kinaya ng katawan nya im sorry anak pero ginawa na namin ang lahat para makaligtas sya, Alam kong kaya mo yan andito lang kami ng daddy mo

Pero di ako nagtagal sa ospital na yun,umalis ako Kasalukuyan akong naglalakad Balisa..umiiyak hindi ko kakayanin makita sya ng wala ng buhay,

Hindi ko alam kung saan ako dadalin ng mga paa ko ngayon basta ang alam ko lang kailangan ko ng kaibigan.

'Si Lee

( ayun tama si lee, tatawagan ko nalang siya )

Hello? "si lee

Pre pede kaba ngayon? kailangan ko lang talaga ng makaka usap

Ha? bakit? anong nangyari?

"Wa..wala na siii Mia"

Ha? paanong wala na?

'Patayy na.. siya

What?? Hala! Pero pre naandito ako ngayon sa china,nakalimutan mo na ba? kasama ko ngayon pamilya ko kaya hindi kita masasamahan dyan..sorryy pre pero uuwi narin naman ako eh.

'Sige..

toot..toot...toot
(pinatayan ko sya ng cellphone)

Fuck!! Sinong lalapitan ko ngayon? huhuhuhu i feel alone :'(
Mia why?? bakit kailangan mong mawala?? Ang sakit sana sinama mo nalang ako!!!

Habang nag da drive ako papunta sa kawalan, May nadaanan akong park at sa tingin ko wala namang tao dito..Dito nalang ako..

'MIA BAKITTT? BAKITT KAILANGAN MO PANG MAWALA? ALAM MO NA MANG MAHAL NA MAHAL KITA..HINDI KO KAYA!!

( T-T )

Habang nag sisisigaw ako sa park na iyon nagulat nalang ako ng makitang may babaeng nakaupo na sa tabi ko at biglang kina usap ako'

"Ok lang yan mawawala din yang sakit maghintay ka lang..ang gawin mo nalang tulungan mo ang sarili mong tanggapin,Tanggapin ang mga bagay na hindi na maibabalik pa"

dagdag pa nya"....

"Dahil kung hindi mo tutulungan ang sarili mong makalimutan ang sakit hindi ka makaka move on"
Tandaan mo hindi panghabangbuhay sya at sya lang maghihilom at maghihilom din yan"

tumatak sa puso ko ang mga sinabi nya! teka sino kaba??

Habang tinatanong ko sa kanya bigla namang bumuhos ang napakalakas na ulan na naging dahilan para umalis sya

tskk.tskk.. hindi ko na man kilala feeling close pero yung mga sinabi nya uhhhhh! ang lalim >.<

napakabilis ng pangyayari hindi ko man lang nakita ang mukha nya dahil naka hood sya na jacket

Umalis na din ako sa lugar na iyon malakas na din kasi ang ulan. . .

Umuwi na ko sa bahay at sumalubong naman sakin si manang

Anak''ok ka na ba? kumain ka muna dyan naghanda ako

Wag na manang papasok na po ko sa kwarto ko gusto kong mag pahinga'

Sige..sige..

Pagkapasok ko sa kwarto bumungad naman sakin ang napakaraming pictures namin ni mia na naka korteng puso

'Mga ala ala naming magkasama'

'Mga pictures namin nung sinuprise ko sya nung bday nya :)

'Ang teddy bear na binigay nya sakin'

'Mga adventure namin'

habang iniisip ko ang mga iyon hindi ko namalayang tumutulo na ang luha ko


Ilang sandali lang nakatulog na ko sa kakaiyak

Zzz..ZZZZZZ.

K..I..N..A..B..U..K..A..S..A..N

Matt!!! gising!! anong oras na!! late na tayo!!

Anong ginagawa nyo dito?

( Si Lee at Vince )

Anong oras na oh! ipapa cremate nalang daw si mia pre" si Lee

Sige magbibihis na ko at maliligo sa baba nalang kayo mag hintay

Pre ayos kana ba? " Vince

Hindi pa" Malungkot kong sabi

Ah ge sa baba na lang kami

Sige"

After 30 Minutes
Tapos na akong mag ayos at kasalukuyang nag da drive kasama si Lee at Vince.

natapos ang araw na iyon na cremate na si mia, at naibuhos narin namin ang abo nya sa dalampasigan

pero hindi ko parin 'matanggap' :(
ang kaisa isang babaeng minahal ko wala na ngayon...

A LOVE UNTOLD (on-going)Where stories live. Discover now