Παρασκευή μεσημερι, μία παρέα πέντε παιδιών ετοιμάζεται για ένα τριήμερο ξεκούρασης και διασκεδασης. Λογικό αφού θα "κοιμηθούν" ( κατά τις εκφράσεις των παιδιών προς τους γονείς τους) στο σπίτι του Γιάννη ενός παιδιού όχι και super εμφανισιακού, μετρίου ύψους με κάστανα μακριά μαλλιά και λεπτός, προχωρούσε προς την εξώπορτα του σχολείου. Το σχολείο είχε τελειώσει εδώ και ώρα αλλά αυτός έμεινε εκεί ψάχνοντας το ζευγαράκι της παρέας. Έκανε κύκλους στην μεγάλη τετράγωνη αυλή και στο κέντρο της ένα μεγάλο και ψηλό τετραοροφο κτίριο στο κέντρο της αυλής. Τοκτιριο αυτό ονομαζόταν "σχολείο" από τους καθηγητές και "φυλακή μερικής απασχόλησης" από τους μαθητές . Ο Κώστας και η Κάλλια κάθονταν σε ένα παγκάκι αγκαλιασμένοι και ονειροπολούσαν μαζί το μέλλον τους. -Κωστα!Κάλλια! Φώναζε ο Γιάννης μα δεν επέλεξε απάντηση. Καθώς έστριβε προς το κεντρικό ξεφτυσμένο από την πολυκαιρία και ασπιρίνη στο χρώμα σχολικό κτίριο είδε στην γωνία να ξεπροβάλει ένα αγόρι ψηλό και γεροδεμένο με ξανθά μαλλιά σηκωμένα από την πολλή ΛΑΚ φορώντας ένα ωραίο ζευγάρι μαύρα παπουτσια, ένα τζιν και από πάνω μία κοντομανικη γαλάζια μπλουζα, λίγο στενή αναδυκνειοντας έτσι το γυμνασμενο σώμα του. Και κατά ένα κεφάλι κοντιτερη, μία κοπέλα με κόκκινα μαλλιά στο χρώμα της φλογας, μάτια κατά γάλανα σαν την ανοιχτή θάλασσα φορώντας ένα μαύρο μίνι και μία στενή κοντομανικη, τα οποία στο σύνολο τόνιζαν τα προσόντα της. -Κωστα!Καλλια! Ξεφωνησε ο Γιάννης βλέποντας τους επιτέλους -Γεια Lennon . Αναφώνησε ο Κώστας (το παρατσούκλι το οποίο είχε δωθεί στον Γιάννη επιτυχημένα μιας και με τα μακριά μαλλιά και τα στρογγυλά γυαλιά ήταν ίδιος ο John Lennon και μιας και η συνωνυμία [John-Γιαννης] δώθηκε η αφορμή για το παρατσούκλι) είπε μόλις τον είδε. -Θα κάνω πως δεν το άκουσα . Πάμε να βρούμε και τις άλλες δύο και να πάρουμε το λεωφορείο για το σπίτι μου; Είπε όσο ποιο ήρεμα μπορούσε ο Γιάννης. -Δεν θα περάσουμε από τα σπίτια μας να πάρουμε τα πράγματα μας; Ρώτησε αφηρημένα και εμφανώς ενοχλημένα η Καλλια.
-Ενταξει πάμε να πάρετε τα πράγματα σας και μετά πάμε να βρούμε τις άλλες. Ε! Ε! Εγώ δεν χρειάζομαι πράγματα αν χρειαστώ κάτι θα πάρω από εσένα. Εξάλλου τι να πάρω μαζί μου; Αντιγυρισε ο Κώστας περισσότερο προς την Καλλια παρά προς τον Γιάννη.
-Οκ. Οπότε Καλλια θα περάσουμε προς το σπίτι σου μόνο. Ξεφυσηξε ανακουφισμένος (λόγο της μικρότερης διαδρομής) ο Γιάννης.
![](https://img.wattpad.com/cover/96488841-288-k468812.jpg)
YOU ARE READING
He is close
Mystery / ThrillerΈνας ψυχοπαθής και σχιζοφρενής δολοφόνος ...... Μια παρέα ......... Την φορά...... Ψάχνοντας να ικανοποιήσει την τρομακτικοτερη ανάγκη που θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί, να σκοτωσει, με τον χειρότερο τρόπο αθώους ανθρώπους. Μια ιστορία τρόμου που θα...