Karanlıktan Aydınlığa.

1.BÖLÜM "Uçurum Kenarı"

Gönlümün kapilarini size açıyorum bu saatten sonra hayatımın bazı yıllarını öyle boş gecirmisimki hayat bile denenemeyecegi kadar berbat, ama benimde bir karanlıktan aydınlığa çıkışım oldu!

Hayattan korkmayın çocuklar! İyi, doğru bir şey yaptığınız zaman hayat öyle güzel ki!..  Yillardan 2000 hayatimdaki en kötü yılları yaşadığım yıllardan bir yıl. O kadar umutsuzdumki sanki bu karanlıkta bogulacak gibi hissediyordum. aralığın bu soğuk akşamında evde yanliz başıma oturuyordum okadar soğuktu'ki içime bir ürperti girdi içimde kötü bir his vardı annemgilde hala eve gelmemişti uyuyamadigim için onları beklemek istedim saatler geçmişti ama hala gelmemislerdi saat 12'yi geçmişti bile. ben zaten normal olarak uyuya kaldım sabah evin içinden gürültüler geliyordu bir anlık şokla yerimden firladim. evin icinde teyzemgil vardı annemgil yoktu teyzemle Kuzenlerim ağlıyordu annemle bababam nerde! diye bağırdım.ilk birsey söyleyemediler enistem yutkunarak bana sarıldı onlar şuan hastanedeler dedi.ben şoka girdim bağırarak

-ne oldu annemle babama?!

-kaza geçirmisler bizde yeni bu sabah haberi aldık.!

Koşa koşa hastaneye gittim doktor durumlarinin kötü olduğunu söyledi olucekmisim gibi hissettim annemsiz babamsiz ne yaparım hiç düşünmedim bugüne kadar aklıma bile getiremedigim bir duygu bu ama yine bir duygu öleceklerini kim soylediki sanki...

Herşey hayal ettiğim gibi gitmemiş'ti çok güzel hayallerim vardı sanki ne var daha 15 yaşında bir çocuktum ben .Neden kaderim beni her defasinda buluyor?! Artık hem Oksüz hemde yetim kalmıştım....

5 Yıl sonra...

Hani beni öyle seven akrabalarim nerde ne neden şimdi yoklar hayatımda "düştüğüm" zaman değil toz pembe gunlerimde yanimdaydilar buna akrabalık bile denmez.teyzemgil beni evlerinden kovduktan sonra iş aramaya başladım ailem öldükten sonra okumayida bırakmıştım.Babamin arkadaşı bana bir Pavyonda çalışmami önerdi bende kabul ettim başka şansım yoktu. Pavyonda kendime bir arkadaş edinmistim adı esmaydi onunda kaderi benimki gibiydi zorluklar arasinda gecinip gidiyordu ömrumuzden zaman.Esma benim herşeyim olmuştu annemle babam gibiydi onunla kendimize bir ev kiraladik orda hayatimiz geçip gidiyordu.Bir gece eve dönerken karşımıza 3 dört adam çıktı sarhostular herhalde pavyondan sonra bizi takip etmişlerdi ben bir an çok korktum yanimiza doğru yaklasmislardi esma benim geri cekilmemi istedi bide ne göreyim şaşkınlıktan gözlerim dönmüştü esma adamları dövmeye başlamıştı hepsi kaçtılar.esmaya şaşkınlıkla
-aman allahim ne Marifetli bir kizsin.
esma
-ee kızım 3 yıldır alıştım artık ben bileklerim gelişti.

o anki muhabbete öyle dalmisimki eve ne kadar hızlı gittiğimi anlamadım. günler hızlıca akıp geçiyordu artık annemgili bile unutmustum.

Aradan haftalar geçmişti.

esmaya sormaya tereddüt ettiğim bir soruyu sordum biraz utaniyordum lakin sormam lazımdı.

-esma senin ailen varmi? biraz duraklamisti o an.

esma;sadece abim var onuda yok say sadece ismi var babamda annemi aldatti annem intihar etti anlayacağın b*k bir hayat bunları konusmasak daha iyi ya ceren.

- o anin üzüntüsüyle Özür dilerim esma hatirlattiysam amacım seni üzmek değildi.

esma; ne uzmesi asıl bu kısa sürede benim dostum olduğun için teşekkür ederim dedi...

yine zaman akıp gitmişti esmayla konuştuğumuz zaman, zamanin nasil akıp geçtiğini anlayamiyorduk . esma bir kaç gün Pavyona gelemeyecekti bende onsuz gitmek istemiyordum ama mecburdum. Ve artık katlanamiyordum Pavyonda çalışmaya esmada yoruluyordu yoruldugu için sık sık hastalaniyordu,dusuncemi esmaya söylecegim eve gittiğimde kabul ederse ikimizde artık Pavyona gitmiyecektik
eve gittigimde biraz daha düşündüm düşündüm her esmaya bakınca üzülüyordum çok kötü hastaydi soylemek zorundayım.

-esma artık birsey demek istiyorum şu.... pavyon işini biraksakmi acaba lütfen fikrime uy ikimizde çok yoruluyoruz.

esma;ceren bende isterim ama neyle gecinicez parayi nerden bulucaz,kira 200 tl bu parayı nerden bulucaz??

-abinden alsak borç gerçekten düzenli bir işim olsun ben ödeyeceğim abine parayi ama şula lanet işi bırakalım iyiligimiz için.

esma; katiyen olmaz o adamdan almam ben para felan.

-tmm sen alma ben alırım seninde arkadasım olduğunu bilmez zaten hadi lütfen son şans iyiligimiz için.

-tmm ama ilk ve son.!!!

adresi aldim esmadan ve yollara düştüm borç olarak alicaktim duyduklarima göre esmanin abisi epey bir zenginmis 10.000 tl alicam çünkü düzenli bir işim olana kadar o parayla gecinmek zorundaydik ve verdiği adrese gitmiştim ev çok lüx bir evdi. zile bastım ve abisi açtı kapıyı çocuguda vardı abisinin abisinin adı furkandi.

- neden geldiniz,kimsiniz?
-sizinle birsey konusabilirmiyim?
-eve gelin şöyle kapidami diyiceksiniz.
abisi gayet iyi biri gibiydi ama artık içeriğini bilemem neler yaşadılar kim bilir esmaya verdiğim sözü tutamayacaktim çünkü dilenci gibi para istemek olmaz esmanin arkadaşı olduğumu söylemek zorundaydim
-furkan bey ben kardesiniz esmanin arkadasiyim esma çok kötü hasta pavyonda çok yoruluyor sizden borç para istemek için geldim zor durumda olmasaydim gerçekten gelmezdim.ilk başlarda inkar etsede abisi sonradan kabul etti.
-kaç tl vereyim diye sordu
-10.000 tl olduğunu söyledim.

Ve parayi verdi çok teşekkür ettiğimi söyledim biraz utanmistim ama yine bunu yapmak zorundaydim.

eve gittiğimde bu güzel haberi esmaya vermek için sabirsizlaniyordum.Soyledigimd-e aşırı mutlu oldu ama bana şunu söyledi borç para ikimiz biraz dinlenelim sonra düzenli bir iş buluruz dedi birbirimize sıkıca sarıldık o an şunu farkettim Beraberken her şeyi unuttuğumuz insanIar var ya, işte onIarı unutmak çok zor.
nasıl baglandik birbirimize bir kardes gibi olduk.

Aradan 2-3 gün geçmişti

evde canım sıkılıyordu küçüklukten beri sevdiğim bir hobim vardı kitap okumak evimizin yakininda kütüphane vardı kütüphaneden 20'ye yakın kitap aldım sabah akşam okudum durdum hiç sıkılmadan okudum okuduğum kitabı esmaya veriyordum oda okuyordu geri dönüşüm gibi. kitaplara sevgim artıyordu gün geçtikçe okudukça başka bir insana dönüyordum haftalar geçti 100'e yakın kitaplar bitirdim bende  yazmak istedim bir kitap artık duygularım çok ileri bir seviyeye gelmişti yasadiklarimida içine katarak çok güzel kitap yazacağıma inaniyordum.bir yayın evine başvurmustum heycanla esmayla kabul edildimmi edilmedimmi diye bekliyorduk bakalım kabul edilecegim'mi edilmeyecegim'mi kabul edilirsem hayatımda bir çok şey değişecek.herkes gibi benimde mutlu olmaya hakkım var öyle değilmi...

Kim bilebilirki ne olacağını nede olsa hayat mucizelere gebedir...!!

Arkadaşlar bu benim daha yeni Hikayem biraz eksiklerim olabilir anlayış gösterirseniz sevinirim daha 15 yaşındayim ilerlemeye çalışacağım ne kadar çok sizin desteginizi görürsem okadar ilerleyecegim inanin bana. 2.bölümde görüşmek dileğiyle bakalim ceren nasıl bir degisimle size dönecek şahsen bende çok merak ediyorum:);)

yazan;hayrunnisa ikinci