My Childhood Sweetheart

Chapter One

Naglalakad si Tiffany papunta sa isang sapa ng maramdaman niyang may sumusunod sa kanya.
She step back to see who's next to her pero wala syang nakita kaya nagpatuloy siya sa paglalakad.
Pagdating sa sapa ay akma siyang hahakbang sa malaking bato na naroon nang,

"Bwaaaah!" Panggugulat ng isang batang lalaki

"Aah!" Napasigaw si tiffany. At kasabay nuon ay nahulog siya sa sapa.

"Aw! Sorry!"

"Sorry ?! "

"Di ko sinasadya."

Umiyak si Tiffany dahil sa pagkagulat sa kanya.

"Sorry na please wag ka na umiyak. "

"Kasalanan mo to! I hate you!" Sabay takbo paalis.

Napailing ang batang lalaki na may pagsisisi sa nagawa.

"Tsk! Di ko dapat sya ginulat. Wrong move! Tsk tsk!"

Badtrip at galit na galit si Tiffany sa batang may dahilan kung bakit siya uuwi ng parang basang sisiw.
Naisip niya tuloy na kung sana ay pumasok siya sa school at hindi nagbulakbol edi sana hindi nangyari yun sa kanya.

"Ayan ang napapala ng batang tamad pumasok sa eskwela." Bulong ng isip niya.

Teka may isa pa siyang problema.
Pano niya ipapaliwanag sa mama niya ang hitsura niya pati ang mga basang gamit niya.?

"Lagot na" 

"How will you explain this?" Her mom showing a letter from her school while looking at her in a wet school uniform."

"Go change! Maguusap tayo."

Uh-Ow! Time to speak up..

After changing her clothes ay tinungo niya ang kanyang mummy sa sala. Nagready na siya ng sasabihin pero parang lalamunin siya ngaun ng kaba.

Seryoso ang mukha ng mama nia.

"Bakit hindi mu sinasabi sakin na pinapatawag ako sa school mo? Do I really have to be the last to know that you're messing up at school?"

"I'm sorry Mom."nakayuko lang siya

"Sorry for what?"

"For all of this, ayoko lang po kasi makadagdag sa iniisip niyo. I know kakatapos lng ng annulment niyo ni Dad. Ayoko lang po makagulo."

"And you think you can solve it by yourself? Gaano ka na ba katagal pinagtitripan ng mga kaklase mo?"

"Since Grade 4."
"What!? Gosh! You're in Grade 6 now.. and it's been two years since. And you don't even bother to tell me? Sila rin ba ang may gawa kaya ka basang umuwi ?"

"Hindi po ako pumasok kanina. Nagpunta ako sa sapa malapit sa school dun poh ako nabasa nadulas po ako." Pagsisinungaling niya.

"Ang sabi po kasi ng Guidance counsilor kahapon isama ko raw po kayo pag pasok ko ngayon kaya umabsent ako"

Napailing na lang si Celine ang mommy ni Tiffany.

"Tomorrow I'll talk to them with your classmates. But for now, let's eat together."

From the look of Celine's face ay naawa siya sa mga nangyari sa anak niya. Di niya alam that in her young age eh iniisip siya nito despite of what she's going through. Kaya hindi na niya ito pinagalitan ng husto.

Kung hindi niya pinatulan ang mga nagttrip sa kaniya siguro hindi malalaman ng mga school officers yung pangbubully sa kaniya.

Sadyang napuno nalang talaga siya kaya siya lumaban.