not for long » chaelisa

dokuz

lalalalisa: nE

kapımın önünde ne işin var?

rororose: hiç

paspasın güzelmiş ona bakacaktım

lalalalisa: komikmi

tm itiraf edicem komik geldi ehhyheuheu

rororose: bak daha fazla bekletirsen giderim ama

zaten ne cesaretle geldim bilmiyorum

lalalalisa: hala inanamıyorum

haftasonu diye götü başı salmıştım

bence benden tiksineceksin

rororose: o hallerini kaç kere dikizledim ben

merak etme hala aşığım

lalalalisa: pekala

bekle beni ;D

rororose: sondaki ifade kalp atışlarımı hızlandırıyor

ayak seslerini duyabiliyorum

tanrım

galiba ruhumu teslim ediyorum

hayırhayırhayırhayırhayır

kaçmak için çok geç kaldım değil mi?

lisa kapıyı açtığı gibi arkası dönük telefonundan mesaj yazan, turuncu saçlı kızı gördü.
usulca mırıldandı "rose?"
birdenbire turuncu olan diğerine fırsat vermeden arkasını dönüp kollarını büyük gözlünün arkasında kavuşturdu.
"teşekkürler, teşekkürler, teşekkürler..."

şaşkınlığını gizleyemeyen lisa da birkaç saniye kalakaldıktan sonra daha göz göze bile gelemediği kıza sarıldı.

bir eli belindeyken diğer eli turuncu saçlardaydı. rose'nin bir yerlerden tanıdık kokusu başını döndürmüştü.
koynundaki fısıltıları duymaya devam ediyordu "teşekkürler, teşekkürler..."
o an ikisi için de dünyanın geri kalanının bir önemi yoktu. zaman kavramını yitirmişlerdi. hiç bu kadar huzurlu olmamışlardı.
dakikalarca sarıldıktan sonra nihayet lalisa usulca geri çekildi.
karşısındakinin turuncu saç tutamlarını elleriyle kulağının arkasına attı.
rose yavaşca yüzünü kaldırınca gözyaşlarını fark etti lisa.
"hey, yoksa ağladın mı?"
"lisa ne kadar zamandır bunun hayalini kurdum bilemezsin.."
"ama sen ağlayınca daha da güzel oluyormuşsun"
bunu duyunca rose'nin yanakları ışık hızında pembeye döndü.
lisa ise büyülenmiş gibiydi.
"hayır hayır vazgeçtim, sanırım en tatlısı utandığın anmış"
rose'den ufak bir kıkırtı çıkınca sarışın olan da kendini tutamayıp kocaman sırıttı.
"lisa, gülümsemeni her gördüğümde kendime seni sevmekle hayatımın en doğru kararını vermişim diyorum"

lalisa bu sözler üzerine gülümsemesini daha da büyüttü.
"ve bu arada unicornlu oyuncağın ve pijamaların içimde seni mıncırma isteği uyandırıyor"

o esnada hafif bir rüzgar esti.
"dışarısı soğuk oldu hadi içeri geçelim"
"odanı görmeme izin vereceksen düşünebilirim"
"benim odamda gecenin bu saatinde yalnız olacağız demek.. bence sen de istiyorsun"
"dur dur dur biraz, ne? lalisa, tanrım.. bana.. bunu.. yapma.. ah.. kalbim.. açıl ayol geliyorum tabiki de"

y/n: şlm evribadi
araya düz kısım katmak istememiştim ama buraları es geçemezdim ;D
zaten 20-25 bölümü geçmeyecek bu fic bu yüzden umarım aşırı hızlı değilimdir~
okuyan/votelayan/yorumlayan kardeşlerim sizi seviyom
*qalp qalp*