Torn

1

"Tasha,lets break up" walang emosyong sambit ni Troy na hindi makatingin sa mata ni Tasha na pinipigilan ang nagbabadyang pagpatak ng luha nito.

"Why?..Hindi mo na ba ko mahal?" Madamdaming tanong ni Tasha.Litong-lito sya,parang nung isang bwan lang ang saya-saya nila..he even proposed for a marriage but now..what happen?

"I fall out of love..Im sorry Tash..im truly sorry" sa wakas nasambit ni Troy ang kanina nya pa gustong sabihin.He feels sorry sa pananakit sa babaeng walang ibang gawin kundi ang mahalin sya.

Nang mapagtantong wala ng balak magsalita si Tasha ay tumayo na ito at dumiretsong pinto para umalis.He never imagined himself na umalis sa apartment ni  Tasha na ganito ang pangyayari.Na iwanan si Tasha na umiiyak ng dahil sa kagaguhan nya.He knows that he was a huge jerk..

(Publishing office)

"Tasha,are you okay?you look so drained" nag-aalalang tanong ni Sena,Workmate/boardmate ni Tasha.

"Im trying to be okay " walang ka emo-emosyong sagot naman ni Tasha habang nakatitig sa repleksyon ng salamin..

Its their breaktime..nasa comfort room sya at dun sila nagkasalubong ni Sena,she knows that Sena can be a reliever ..she can helped for her heartaches.

"Hay naku..sa lahat ng mga ikakasal,ikaw lang ata ang sobrang stressed..akala ko ba pag ikakasal blooming?eh ano to Tasha? Ikaw kasi, sinabi ko naman sayo na maghire kana lang ng wedding planner eh para magsupervise ng mga kailangan..im sure Troy can afford it" mahabang litanya ni Sena habang inaayos ang kanyang buhok.

"Sena,the wedding is off" maikli pero malaman na sagot naman niya.. Trying to hide what she reallly feels.

"What?Dont tell me nambabae si Troy or else ill kick his ass" matapang na saad ni Sena at biglang naawa para sa kaibigan..Nilapitan nya ito at niyakap.

"I think i need a break,Sena can you please accompany me this night with a drink?" Nanghihinang tanong ni Tasha sa kaibigan at agad naman itong tumango.

"C'mon tapos na pala breaktime natin hehe napahaba chikahan natin baka pagalitan na naman tayo ni Ms. Lana alam mo naman yun laging highblood" nakakalokong sabi ni Sena para pagaanin ang loob ni Tasha at di naman sya nabigo dahil tumawa ito.

(Apartment)

"Im sorry pati ikaw nadamay sa drama ko Sena" hinging paumanhin ni Tasha na nakaubos na ng tatlong beer.

"Ano kaba naman Tasha, para kang others eh nung ako nga niloko ni Theo eh ikaw ang naging shoulder to cry on ko ..its time naman na bumawi ako sayo"  nangingiting sagot naman ni Sena at biglang naalala ang mga pinagdaanan nyang sakit sa past relationship nya.

"Thanks Sena..teka uubusin ko ba to lahat para lang makalimot ako?" Tukoy ni Tasha sa isang case ng beer na nasa harapan nya.Its her first time to drink alcoholic beverages..sabi kasi nila nakakatulong ito para makalimuot kayat pinatulan nya na kahit alam nya na its just for a temporary time.

"Ewan ko sayo Tasha..kung kaya mo ba why not diba?But please huwag kang magpakain ng manok dito sa apartment natin ..Eww kadiri kaya hahah" nakakalokong saad naman ni Sena na pilit pinapasaya ang kaibigan..Hindi man ito umiiyak pero ramdam nya na sobrang nasasaktan ang kaibigan..Alam nyang pag nasa kwarto na itong mag-isa ay saka nito nilalabas ang mga luhang pilit tinatago.

"Haha sana pala sinabihan mo ko edi sana nagsama pa ko ng ibang lalaklak nyan"  dagdag naman ni Tasha na tumatawa pa ng walang tunog.

"Tse,mukhang lasing kana ah..tama na nga yan at inaantok na rin ako" sabay agaw sa boteng hawak ni Tasha at nilinis nya na ang lamesang puno ng kalat.

Sumunod naman si Tasha at halos matumba sa paglalakad papuntang kwarto nito.Pagbukas nya pa lang ay tumulo na ang kanina nya pa pinipigilang luha.Napaupo na lamang sya sa kanyang kama at doon inilabas ang sakit ng nararamdaman nya..Hindi nya alam kung san sya nagkulang kung bakit nawala ang pagmamahal sakanya ni Troy.They used to be an ideal couple..they lasted for 2 years and she never imagined herself being alone   in sadness.

Di nya inexpect na lumalayo na pala loob ni Troy sakanya..siguro its her fault na lagi nyang nauuna ang mga pangarap nya..maybe its her fault na di ipaalam sa madla na boyfriend nya ang isang Montreal na gaya nito..Maybe they are not meant to be..

Sobra syang nasasaktan dahil di nya na ito makakasama sa mga trip nya sa buhay..they cant see each other ..they cant be together again unlike before..How cruel my destiny is.

Nakatulog na lamang syang may bahid ng luha sa mga pisngi at yakap-yakap ang lifesize teddybear na regalo nito sakanya nung 1stmonthsary nila..nung araw na mahal na mahal pa sya nito..