Fast And Furious

Keep Calm And...can't do it.

"Daha güçlü vur Cyrus hadi!"

Son bir kez daha güçlü vurdum.

"Sana ne oldu böyle Cyrus?Yoksa birileri-"

"Kapa o lanet çeneni!Sen de 4,5 saat aralıksız çalışsaydın sen de artık vuramazdın!"

"Hadi devam!Şu kum torbasının patlamasını istiyorum!"

Odanın içinde belli bir yere kadar gidip geldim.Sonra ani bir hareketle vurdum.

"Mutlu musun!Masrafa girdin koca adam!"

Birşey demesini beklemeden ordan çıktım.Soyunma odasına gittim.Saat 7:30'du.Sadece yarım saatim var.Çok da heyecanlı değilim.Hazırlanırken bir yandan da düşünmeye devam ettim.Zayn'i tanıyorum.Muhtemeden beni bir yarış için çağıracak ve sonunda benim kazandığımı görünce moral yapıcak ve bara gidecek.Ah..bu durumu gören Cyrus ise onun peşinden onu teselli etmeye,bunun sadece bir yarış olduğunu söylemeye gidecek.Ve o gece tekrar yaşanıcak...

Bundan 4 yıl önce...

İçkimi kafama bir daha diktim.Bittiğini farkedip masaya geri koydum.Birden bir eli belimde hissettim.

"Takılalım mı?"

"Seni dövemeyecek kadar içtim.Hayır."

"Ah..hadi ama..."

"Kız sana hayır dedi!"

Arkama döndüm.İçimden kahkaha attım.Hayır,ne sanıyor bilmem ama kendimi koruyabilirim.Sadece içtim ve kafam kayık o yüzden ilgilenemiyecektim.Sanırım kavgayı izlesem de birşey kaybetmem.

"Sadece biraz eğleniyorduk Zayn..."

Adamın içtiği belliydi.

"Daha fazla eğlenmek ister misin?"

"Anlamadım dostu-"

Birden lafını bitirmesine izin veremeden ''Zayn'' denen çocuk ona yumruk attı.Adam yere yığılınca da tekmeyle devam etti.Ah şu halime bakın sanki ara sıcakları sunuyorum.Zayn'in işi bitince...ah yoksa o dayaktan sonra adamın işi bitince mi demeliyim...Yanıma geldi ve oturdu.

"Sen iyi misin?"

"Evet sorun yok aslında hallederdim."

"Halletmene gerek yok bir teşekkür yeterdi."

"Tamam da bunu ben senden istemedim."

Düşünür gibi yaptı.

"Dik kafalısın...Sevdim."

barmene dönüp bana 1 kendine "birkaç" şişe bira istedi.Barmen bana verdikten sonra ona verdi.

"Ahahah...onlar senin o hassas bünyene fazla gelmesin?"

Kahkaha attı ve kafasını yana salladı.

"Ck..ck...hala bir teşekkür alamadım..."

"İnatçıyımdır."

elini uzattı

"Adım Zayn.Zayn Malik.

Karşılık verdim.

"Cyrus...Bella Destiny Cyrus."

"tanıştığımıza çok memnun oldum."

Yüzüne biraz baktım.

"Ah..aynı şeyi söylemeyi isterdim."

"Söyle o zaman."

"Hayır.Sana daha demin inatçıyım dedim değil mi?"

"Ben de senden daha fazla dedim değil mi?"

"Aslına bakarsan hayır demedin."

ikimiz de güldük

"Tamam şimdi diyorum işte.Ah,o arada..sen herkese karşı bu kadar sert ve zor elde edilen biri olarak mı davranırsın?"

"Test etmeye ne dersin?"

"Nasıl olucak o?"

---------SABAH------

Gözlerimi araladım.Esnedim.Esmer hala uyuyordu.Bana dönüktü.Kulağına doğru güçlükle yaklaştım.

"Seni sevdim biliyor musun?"

"..."

"Cevap vermeni de beklemiyorum zaten..."

"..."

Kulağıyla sakalının birleştiği bölümü öptüm.Sonra gittikçe dudağına yaklaştım.Onu uyandırmamaya dikkat ediyordum.Dudağına da küçük bir öpücük bırakıp geri çekildim.

"Yaşatacağım herşey için üzgünüm sevgilim.Seni seviyorum.Sen de beni sev olur mu?"

Kalkıp giyinmeye başladım.Tamamen giyindikten sonra yanına yaklaştım.Orada bulduğum bir kağıda şunları yazdım:

"YAŞANMIŞLIK ESMER.GERİDE KALIR.SEN DE GERİDE KALDIN.BENİ UNUTUP KENDİNE BİR KAÇ TANE SÜRTÜK BUL.DAHA ÇOK İŞİNE YARAR.O ARADA...UYUŞTURUCU SATICILIĞI YAPTIĞIMI VE TOM EVANS'I BENİM ÖLDÜRDÜĞÜMÜ SÖYLERSEN GÖRECEĞİN SON İNSAN BEN OLURUM.NOT,FAZLA DERİN UYUYORSUN.BU GİDİŞLE ÖLÜM KAPINDA ESMER.ELVEDA!"

Bir an düşünürsek hayatı bok çukuruna batmış bir insana göre oldukça duyguluydu...kabul berbat ve bir o kadar da iğneleyiciydi.Ama onu da bu boka çekemezdim.Bu bencillik olurdu.Geçmişime bakılırsa bencilliği en iyi ben bilirim.En azından ondan çok.Eminim benden daha az suç işlemiştir.Yanına daha fazla sokuldum.

"Seni özleyeceğim.Bu kadar derin uyuma birdaha."

Sonra hiçbirşey olmamış gibi kapıyı çarpıp çıktım.Onla şimdimiz vardı.Geçmişimiz de vardı.Ama yarınımızın olması imkansız.

Şimdi..

Bu anılarımı hatırlayınca gözlerim doldu.Arabadaki uzun bir yolculuktan sonra indim.Aslında saat 20:10'du.Ne var?10 dakika bekleyin bari.Gözlerimi sildim ve Zayn ile Harry'nin olduğu yere yaklaştım.Zayn beni görür görmez konuşmaya başladı

"Bella söyle ona burası bizim özel alanımız!"

"Bella sen de ona söyle tapusunu göstersin!Madem özel alan!"

"Bella söyle ona..."

"Yeter!Çocuk gibisiniz.Neyse.Harry burda kalıyor.Ne var Zayn?"

iç çeker gibi yaptı.

"Harry,biz biraz burda gezeceğiz,yemem Bella'yı.Sonra biz de toplantıya geliriz?"

"Toplantı?"

"Sana birkaç kişi daha olduğunu söylemiştik.Çok saygın kişiler ve hepsi de Evans'lardan nefret ediyor.Onlarla tanışmayı kaçıramazsın.O yüzden hadi gidelim.Zayn sen kalabilirsin."

"Hahahah..ne kadar komik."

"Zayn ne söyliyecektin?"

"İzin ver Har-"

"SİLAHLARINIZI ÇIKARTIN VE DOĞRU ARABANIZA BİNİN!"

Harry'nin endişeyle baktığı yerden bir Evans ordusu geliyordu.Ortaya atıldım.Bu 2 salağın ölmesine izin veremezdim.

"İ-ikiniz de benimle geliyorsunuz!Daha önce onları atlattım ve tektim yine yapabilirim!"

"Planımız ne!?"

Arkamızda Evanslar vardı ve biz koşuyorduk.

"Ölmemek!"

Şimdi ise cidden bir planım yoktu.Hazırlıksız yakalanmıştım.Dertleri benleydi zaten.Belki de sadece ben gitmeliydim.

"Bekleyin burda!Alın şu anahtarları!Peşimden geleni ana avrat sikerim!Durmayın bir planım var!"

Kafa sallayıp koştular.Bir planım olduğunu sandılar.Sadece tek bir yol vardı.Evanslara teslim olmak.Ama tek plan bu değildi.Benim adım Bella Destiny Cyrus.Hiçbir zaman tam olarak teslim olmam.