*အတန္းေခါင္ေဆာင္*
ကြ်န္ေတာ္စားပဲြကုိေခါက္၍ေခၚလုိက္တဲ့Suhee
ဆုိတဲ့ေက်ာင္းသူေလးေႀကာင့္လက္ရွိအေျခအေနကုိ
ျပန္ေရာက္ခဲ့တယ္။မ်က္မွန္ကုိတစ္ခ်က္ပင့္တင္ျပီေမာ့
ႀကည့္လုိက္သည္။
Se*ဘာကိစၥရွိလုိ႔Suhee*
Sh*အတန္းပုိင္ေခၚေနတယ္။မေန႔က
ေပးလုိက္တဲ့အိမ္စာစာအုပ္ေတြယူလာခဲ့တဲ့။
ေရာ့ဒါငါ့စာအုပ္*
ကြ်န္ေတာ္ေခါင္းတစ္ခ်က္ျငိမ့္ျပလုိက္သည္။ထုိ႔ေနာက္လက္ထဲကခဲတံကုိက်စာအုပ္ကုိပိတ္ျပီမတ္တပ္ထရပ္
လုိက္ကာေက်ာက္သင္ပုန္းကုိႏွစ္ခ်က္
ေလာက္ရုိက္လိုက္ေတာ့အားလုံးရဲ႕မ်က္လုံးက
ကြ်န္ေတာ္ဆီကုိေရာက္လာခဲ့ျပီေလ
Se*အတန္းပုိင္ကအိမ္စာ စာအုပ္ေတြထပ္မယ္တဲ့*
ကြ်န္ေတာ္စကားသံလည္းဆုံး၍တစ္
ခန္းလုံးျပန္၍ဆူညံကုန္သည္။တခ်ဳိ႕ေတြကေတာ့
ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ထပ္မယ္ေျပာလုိက္မွအိမ္စာကုိသတိရသြားလုိ႔ဟုိလူဆီကစာအုပ္ငွား
ဒီလူဆီကစာအုပ္ငွားနဲ႔တခ်ဳိ႕ေတြႀကေတာ့လည္း
စာအုပ္ေတြကြ်န္ေတာ္ကုိလာေပးေနႀကျပီေလ
*အတန္းေခါင္းေဆာင္ခဏေစာင့္ဦး
ေနာ္*
*အတန္းေခါင္းေဆာင္သြားမထပ္နဲ႔ဦးငါျပီးေတာ့မယ္*
ဆုိတဲ့တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္အသံ
ံေတြလည္းထြက္ေပၚလာခဲ့ျပန္တယ္ေလ။ကြ်န္ေတာ္က
ေတာ့ကြ်န္ေတာ္လြယ္အိတ္ထဲကစာအုပ္ႏွစ္အုပ္ထုတ္ျပီအတန္းသားေတြလာထပ္သြားတဲ့စာအုပ္ေတြရဲ႕အေပၚထပ္လုိက္တယ္။
တစ္အုပ္ကေတာ့ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္ေပါ့တစ္အုပ္ကေတာ့ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္သူလက္ေရးနဲ႔တူေအာင္မနည္း
ညႈိေရးထားတဲ့သူစာအုပ္မဟုတ္တဲ့သူ႔စာအုပ္ေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္စားပဲြခုံမွာအတန္းသာအားလုံးလုိလုိရဲ႕စာအုပ္ေတြေရာက္ျပီ
စာအုပ္ေတြမကာဆရာမရုံးခန္းဆီသို႔ထြက္လာခဲ့တယ္။
ဆရာမစားပဲြခုံေပၚစာအုပ္ေတြတင္လုိက္ရင္းနဲ႔
Se*မဂၤလာပါဆရာမ။*
ကြ်န္ေတာ္ဆရာမႏႈတ္ဆက္လုိက
္ေတာ့အမွတ္ျခစ္ေနဟန္ရွိေသာဆရာမကသူကုိ
တစ္ခ်က္ေမာ့ႀကည့္ကာ
YOU ARE READING
Don't let me cry
Randomသူရဲ႕အျပံဳးဟာကြ်န္ေတာ့္အတြက္မ်က္ဝန္းထဲမွာမ်က္ ရည္ေတြရွိေနဦးေတာ့ႏႈတ္ခမ္းပါးကလုိက္ျပံဳးႏုိင္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏုိင္သူျဖစ္သည္။အဲ့အျပံဳးဟာကြ်န္ေတာ္အ တြက္မဟုတ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ေတာင္ေပါ့ OhSehun သူ႔ရဲ႕အျပံဳးေတြကခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းမွန္းအေစာကတည္းကမသိခဲ့တဲ့ကုိယ့္ကုိယ္ကု...
