Dün akşam ağlamaktan şişen gözlerimle adeta bi balığa benzediğimi kabul ediyorum belime kadar uzun olan siyah saçlarım karma karışık olmuştu peki çok mu umrumda hayır ama Eylem'in umurunda. Annemi kaybedişimden sonra Eylem benim hep yanımda olup bana destek olmuştu hatta bir çok kez ben ağlarken oda dayanamayıp ağlamıştı.Bizim dostluğumuz ben kendimi bildiğimden beri böyle. Bizim bloğun karşısında oturuyor ve babalarımızda aynı biroda avukat oldukları için bazen ikisi de çok geç saatlere kadar biroda kalıp araştırma yapıyorlar, bizde genelde Eylemle oturup bişeyler konuşuyoruz. Eylem daha 3 yaşındayken annesi evi terk etmiş ve nerde olduğunu bilmiyo. Benim annem eylemede annelik yapardı Eylem hasta olur annem yanına koşar bana birşey alır Eylem'ede aynısını alırdı bu yüzden eylemde anneme çok düşündü. Bu nedensiz kaybı oda anlamıyordu peki ne annemi kanser olabilecek kadar üzmüştü ?
İnstagram-melilinsa

YOU ARE READING
Sendeki BEN
General FictionSonsuzluğa bakan bi çocuk yapmıştın beni, artık soluk bir katilim ...