bir iskambil falında
çıkmıştık birbirimize
o güzel kupa kızıydı
sinek valesiydim
bense
gece yarısı, o perşembe
rastladım köprü üstünde
ağlama dedim
o ağladı
tırabzanlardan indiğinde
"saçların mı ıslak
yoksa, ıslak mı yaşamak ?" dedim
"senin için rüzgârda hep yağmur mu var?"
gözlerin mi daldı, yoksa
sıkıldın mı sorulardan?
hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?
bir kar tanesi ol
kon dilimin ucuna
bir kar tanesi ol
eri ağzımda.
sırılsıklamdı soyundu
vücuduma dokundu
biraz pürüzlü tenimde
yaşam hücrelerimi buldu
mutluydum
o uyudu
sarıldım sayıklarken
tanımadığım o adları
yanımda
çırılçıplak
rüyamda gururluydum
biliyordum diyordum
inanmak lazımmış meğer
iskambil fallarına
uyandım bakakaldım
hayali bir parmağın
bıraktığı yazıya
pencere camının buğusuna;
"hoşça kal"
