Sonunda canım biasım ile ilgili hikaye yazıyorum çok mutluyum nihaa!
Birinci bölüm biraz burada kalsın beğenilirse yazmaya devam edeceğim
Manimanimani öpüyorum anam
~~~
Yine bir okul sabahı ve yine uykusuz bir adet ben.
Dün gece yine bir anda aklıma doluşan düşünceler eşliğinde bir kurgu peşindeydim.Bu sefer ki kesinlikle diğerlerinden daha fazla tutacaktı.Bunu kesinlikle hissediyordum.
Uygulamada hatrı sayılır bir hayran grubuna ve takipçiye sahiptim.Hikayelerim her zaman okunur ve emeğimin karşılığını alırdım.Günler boyunca sabahlamam ve okula geç gelmem gibi olumsuz durumları aldığım yorumlar ve beğeniler sayesinde unutuyordum.
Evet bu yorucuydu fakat aynı zamanda aldığım olumlu yorumlar beni iyi hissettiriyordu.Yani yazmak hem yorucu hem de zevk vericiydi bana göre.Bunu durduramıyordum.
Gördüğüm her şeyden bir kurgu üretmem ne kadar mantıklıydı?
Uykusuz olmama rağmen enerji doluydum.Hızlı bir şekilde kantine girip masamıza kendimi attım.
"Bu defa bomba olacak!" Okuduğu kitaptan kafasını hızla kaldıran Jungkook bana bir süre baktıktan sonra gözlüklerini düzeltip kitabına geri döndü.Çok tepkisizdi! Bu defa bomba olacağını söylüyordum ben! Elimi okuduğu kitaba atıp kendime çektim.
"Ya! Dinlesene beni!" Jungkook gözlerini devirerek ellerini masaya koydu.Bu çok zeki arkadaşımın , çok zeki olduğunu gösteren davranışlarından nefret ediyordum.
Onun kadar zeki değildim evet.
Her notu benden yüksekti.
"Bu kaçıncı kurgu In ha?" Bana karşı alayla bakmasıyla elimdeki kitabı masanın üzerine bakıp şirince gülümsedim.
"Eğer ses tellerinden şarkı yapmamı istemiyorsan kes sesini." Jungkook sandalyede arkasına yaslanıp kollarını göğsünde birleştirdi.Gülümsemem hala yüzümdeyken ona anlatmaya başladım.
"Asıl kız kanser , oğlan ise onu iyileştirebilecek tek kişi.."
&&&
Kafamı iki yana sallayıp boynumun ağrısını almaya çalıştım.Sandalyede gerinirken sırtımdan gelen seslerle yüzümü buruşturmuştum.Bu kurguya hepsinden daha çok emek harcayıp , beynimi yoruyordum.Ve emeğimin karşılığını alacağımdan kesinlikle emindim.
Gözlerimi ovalarken başımın ağrısı kendini gösterdi.Parmaklarımı şakaklarıma götürüp masaj yaptım.Gerçekten yorgun hissediyordum.
Jungkook bana bu yüzden çok kızıyordu ve derslerime daha fazla kafa yormamı istiyordu.Bu yazma işi derslerimde büyük etki yaratıyordu.Yazmayı sınavlara çalışmaya tercih ediyordum.Gerçi Jungkook'un hala anlamadığı bir şey vardı.
Çalışsam da yapamıyorum.
Yazdığım herşeyi bir word dosyasına kaydettikten sonra ne olur ne olmaz diye flash belleğime atıp bilgisayarı kapattım.Her zaman yedek bulundurmam işe yarıyordu.Silindiği zaman en azından tekrar yazmak zorunda kalmıyordum.Eğer yedeği yoksa tümüyle yazma isteğim gidiyordu çünkü tekrar yazsam da ilki gibi olmuyordu asla.
Bu yüzden önlemimi alıyordum.
Sandalyeden kalkıp yatağıma ilerledim ve kendimi atıp derin bir nefes aldım.Direkt olarak uykunun kolları arasına girmek istiyordum.Fakat telefonum bana engel oldu.Gelen bildirim sesleri ile gözlerimi tekrar açmış ve komodinin üzerinde titreyen telefonuma uzanmıştım.Gelen mesaj Jungkook'tandı.
"In Ha sen geçen anlattığın kurguyu Park Jimin'den çalmış olamayasın? Ya da o senden? Ha canım arkadaşım?"
Park Jimin?
Benim el değmemiş kurgum?
