Sa mga nakakakilala sa akin, pasensya na kung napakamadrama kong tao, in this way ko lang kase mapapakita o mapaparamdam sa kanya kung gaano ko sya kamahal at sobrang panghihinayang ko sa kanya nung nawala sya, siguro nga hindi nyo lang nakikita o nararamdaman, nasabi ko na to sa isang kaibigan dati, "Yung pagiging mag-on?, Bonus na lang yun, dahil sa samahan pa lang namin while we're on that journey, Solve na solve na!" Siguro nga pati pinsan ko na we-weirdohan na sa mga pinag-gagawa ko eh, yung mga taong nakapaligid sa amin dati, siguro sila naka moved-on na, pero ako hindi pa e, kahit ano pa yan, pilit kong ipipilit sa kanya yung sarili ko, eto kase yung hirap sa mga relationships na walang closure eh.
"You'd take them back no hesitation, that's when you know you've reached the sixth degrees of separation"
Onting panahon na lang, i'm entering the professional's world, kaya gagawin ko na ang lahat ng dapat kong gawin para maibalik ko lang ang lahat ng dapat ibalik! Bihira lang makakita ng isang babaeng katulad nya, kahit 2 years past from that time na naghiwalay kami ng landas, i'm still into her. Sana mabasa mo to sa mga darating na panahon.
Mahal na mahal pa din kita ANGELINE CASANOVA!
"KAYA TAYO INIIWAN NG MGA TAONG MAHAL NATEN KASI MAYROONG DARATING NA BAGO"
Ganun nga ba yun?
Yan yung mga katagang pilit kong iniiwasang isipin, ang hirap kaseng isipin na ganun na lang matatapos yung storya namin ni Angeline eh.
Matapos ang dalawang taon naming away-bating storya, parang ang hirap ng ibalik yung tiwala,panahon, at feelings namin sa isa't isa. Pero ako, alam ko sa sarili ko, If given a chance, BAKIT HINDI!
-----
"Ibubuhos ko na lahat ng meron ako, kahit ano, bumalik ka lang, mamahalin kita at hinding hindi na kita iiwan pa kahit kelan! Swear! As in to the max! Hinding hindi ka na iiyak pa! Hindi ako magppromise sayo, GAGAWIN KO!"
-----
Pero yang mga katagang yan? Hinding hindi ko masabe sa kanya...
START NG 2ND SEMESTER PARA SA 2ND YEAR COLLEGE SA CT.
Like i said dun sa naunang part ng story na to,
LONER AKO! Wala pa akong mga kaibigan nung 1st day, diba nga dun pa din ako bumagsak sa mga dati at loko kong mga classmates?
Pero sinabe ko din na babaguhin ko yun..
At first sobra yung pangangapa ko sa mga kaklase ko that semester, madami akong nakitang mga mukhang mayayabang, mababait, palakaibigan and worse, plastic. De Joke lang! HAHAHA.
--
Nakatambay ako noon sa Puno ng mangga, Dati na namin na tambayan yun simula pa nung 1st year kami nung mga dating kong classmate.
Ang pagkakatanda ko noon Nilalakad nila yung OJT's nila kaya sila nakatambay sa Puno.
Naguusap-usap lang kami noon kung ano yung mga nangyari noong nawala ako, ang alam ko kausap ko noon ay sina, Carlo, Jeron & Jaime..
Ako: Carlo! Kamusta? Naks! Gagraduate na!
Carlo: Uy! Flan! Ikaw kamusta? Nakita mo na mga classmates mo?
Ako: Hindi ko pa nga kilala e. Sino sino ba? :/
Carlo: Ayan oh! Yang mga yan, parang sila Renz din yang mga yan, dun ka dumikit kina Marj,
Yun matatalino yung mga yun.
Ako: Marj? Yung Girlfriend ni Renz?
Carlo: Oo, Hindi ko pa sila nakikita e. Yaan mo pag nakita ko, papakilala kita.
