Kim Jongin ( Kai ) Kakaotalk/ Texting

1.9

Jongin telefonda adını bile bilmeden konuştuğu kız için, iyice hazırlanıp evden erken çıkmıştı. Yoldan geçen taksiyi durdurup zaman kaybetmeden okulun adresini verdi. Yol boyunca gelecek ya da gelmeyecek, diye düşünüp geçirdi.

Okulun arka bahçesinde heycanla bekliyordu. Hayatında ilk defa bu kadar heycanlanmıştı. Bahçede sadece kendisi yoktu, gece çalışmalarına kalanlar vardı. Yanında duran bankın üzerine oturup, biraz da o şekilde beklemeye başladı.

Gelmeyecekse gerçekten büyük bir üzüntü yaşayacaktı, kaç aydan beri bu anı bekliyordu ve kendini hazırlıyordu. Olumsuz düşünceleri rafa kaldırdı. Konuştuğu kızı bir kez daha zihninde canlandırdı. Kesinlikle ego yığını biriydi.

Neredeyse iki saate yakın bekledi, gelmeyeceğini düşünerek gitmek üzere çıkışa yöneldi. Tam kapıdan çıkacakken güçsüz bir kız sesinden kendi adını duydu. Bir ümit o diye arkasını döndü.

" Kimsin? "

Kız bu kadar utanacağını düşünmemişti. O özgüveni yerinde biriydi ve şimdi utanması yanlıştı.

" Hadi ama Congin "

Congin kelimesini duyar duymaz, konuştuğu kız olduğunu anladı. Kız koşar adımlarla Jongin'e yaklaştı ve beline kollarını doladı.

" Hadi sende sarılsana! Hem senin boyun çok uzamış sanırım yanında kısa kalıyorum! "

Jongin kızın lafı üzerine sıkıca sarıldı. Ona karşı ne hissettiğini bilmiyordu ama içinden geldiği gibi davranıyordu. Aklına gelen soruyla duraksadı.

" Hadi ama kendini tanıtmayacak mısın? Bu şekilde olmaz! "

" Sadece anı yaşasan? Sabırlı ol ayrıca!" Herne kadar Jongin'in görmeyeceğini bilmede sarıldığı göğsünde gözlerini devirdi.

" Bu kadar dayandığıma şükür etmelisin bence." Kızdan ayrılıp, cevap bekler gibi baktı.

" Tamam şu banka oturalım. Kıymetli bacaklarım ağrımaya başladı."

" Şu egona sahip çık! "

Banka oturup, bir kaç dakika sessizce beklediler. Kız boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

" Adım Serrie. Bende senin gibi Koreli'yim ve çok iyi bir rapçiyim. Herkes beni çok sever. Seninde sevdiğine eminim. Sehun, Chanyeol ve Baekhyun' la yakın arkadaşlarız. Tam olarak bu şekildeyim."

" Seni sevdiğimi de nerden çıkardın? " Jongin apaçık utanmıştı, Serrie' ye çaktırmamak adına kafasına önüne eğdi. Serrie anlamıştı. Eliyle Jongin'in sırtını sıvazladı.

" Hadi ama ben aptal değilim. Kafanı eğmene gerek yok. Her insan utanır ve bu gizlenecek birşey değil Congin. "

Jongin bir kız bu kadar açık sözlü olabilir mi diye düşünmeden edenedi. İlk defa bir kızın önünde bu kadar utanmıştı ve bu biraz garibine gitmişti.

" Konuşmayacaksan gerçekten gideceğim Congin! "

" N-neden konserime gelmedin? "

" Sana gelip gelmediğimi bilemezsin demiştim. "

" Ne yani geldin mi? "

" Sence ben senin şarkı söylerken ki halini kaçırır mıyım? Tabi ki geldim. "

Serrie hiç utanmadan Jongin'e sarıldı ve boynuna küçük bir öpücük kondurdu. Jongin şaşırmıştı, bu yüzden karşılık veremedi.

" Bir erkeğe göre çok utangaçsın Congin. "

" Neden böyle oldu bilmiyorum, normalde bir kızın yanında utanmam."

" Onca kızın canını acıttın, biliyorum tabi ki utanmadığını. "

Serrie biraz daha oturduktan sonra ayağa kalktı ve gitmek için üzerini düzeltti.

" Sanurım gitme vakti geldi Congin. "

" Gitmesen olmaz mı? "

" Evde beni bekleyen bir ailem var, şimdi gitmeliyim. "

Serrie tekrar, Jongin'e sarıldı ve yüzünü ellerinin arasına alarak dudaklarını öptü ve ayrılıp koşarak okulun bahçesinden kaçtı.