justin, that special boy

part 7

justin, alsjeblieft! blijf leven voor mij! ik hou zo veel van je. zei ik en ik gaf hem een kus op z'n mond. ik wachtte... en wachtte. ik bleef bij hem slapen. ik was te bang. de volgende ochtend werd ik wakker. justin sliep nog altijd. ik ontbijtte en wachtte... tot op een moment dat ik recht in de ogen van justin keek. hij deed stilaan zijn ogen open. ik was zo blij en gaf hem een knuffel. justin! ik dacht dat je het niet ging overleven! zei ik. justin keek me lief aan. die woordjes, die kus. ik hoorde alles wat je zei! het is zo lief van je. zei justin. heb je dat allemaal gehoord? vroeg ik. ja, en ik weet ook hoeveel je van me houdt! zei justin. hij ging rechtzitten. hij gaf me een kus... ik hou van je justin. zei ik zacht. ik ook van jou. zei justin. justin, je mag je zakken nemen en naar huis gaan. alles is weer goed. zei de verpleger. ik keek naar justin en hij kreeg tranen...