PROLOGUE
Naglalakad ako sa di mahulugang karayom na daan sa labas ng simbahan, kakatapos ko lang kasi magsimba.
Sa paglalakad-lakad ko, halos di ko na alam kung saan ako mapupunta kasi tinatangay ako ng maraming taong dumadaan. Hanggang sa nakawala na ako sa mataong lugar na 'yon, at nandito ako ngayon sa isang lonely street, tahamik at wala masyadong tao. Ang mga bahay dito ay yung parang panahon pa ni Rizal, mga makalumang bahay na may dalawang palapag.
Dumeretso ako sa paglalakad, hanggang sa may kung anong bumagsak sa ulo ko o di kaya'y baka may nanghagis lang sa akin. Pagtingin ko sa bagay na iyon, nakita ko ang isang may kalumaang notebook. May nakaukit dito na A.S.P.
------------
A/N: sana po ay ituloy niyo ang pagbabasa :)
