#Minseokkie
* One Week Later *
Chen pov >> ဘာလိုလိုနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ဒီအိမ္ေရာက္တာ ဒီေန႔နဲ႔ဆိုတပတ္ျပည့္သြားၿပီ ဒါေတာင္Hyungေျပာျပလို႔ ကြၽန္ေတာ့္လိုမ်က္မျမင္တေယာက္ကဘယ္လိုလုပ္ေန႔ညကူးတာသိမွာလဲ မနက္ေန႔ညေတာင္ Hyungေျပာျပလို႔သိရတာ ေနတာနဲနဲၾကာေတာ့ အခန္းထဲဘယ္ေနရာဘာ႐ွိလဲနဲနဲပါးပါးသိလာၿပီ ဒါလည္းHyungေျပာျပထားလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာဆိုဘာမွသိမွာမဟုတ္ဘူး ဟူးးးးး ကြၽန္ေတာ့္လိုလူပိုတေယာက္ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ထားတဲ့Hyungကိုေက်းဇူးလည္းတင္သလို အားလည္းနာမိတယ္ Hyungကေတာ့ဒီလိုမေတြးဖို႔မွာထားေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကအဲ့လိုမေတြးပဲေနလို႔မရဘူးျဖစ္ေနတယ္ေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္ေတာ့္လိုမ်က္မျမင္မိဘမဲ့တေယာက္ကိုခ်စ္တဲ့Hyungကိုကြၽန္ေတာ့္ဆီပို႔ေပးလို႔ ကံၾကမၼာကိုေက်းဇူးတင္ရမွာပဲ *
Chen >> Wowww ေလေလးကေကာင္းလိုက္တာ
ျပတင္းေပါက္တံခါးကိုစမ္းၿပီးဖြင့္လိုက္ကာ ေလဝဝ႐ူေနတဲ့Chen
Layအကူညီေၾကာင့္ Chenသူ႔ဘာသူသြားလာတတ္ေနၿပီ ဒါမဲ့အကုန္လံုးမဟုတ္ေသး သူေနတဲ့အခန္းတစ္ခုထဲသာ
ဒါေတာင္Layကသူအလုပ္ကိစၥနဲ႔အျပင္ေရာက္ေနရင္Chenတေယာက္တည္းအဆင္ေျပေအာင္သင္ေပးထားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
Chen >> Oh Hyungျပန္လာၿပီထင္တယ္
ေလေကာင္းေလသန္႔႐ူရင္း႐ုတ္တရက္ျခံထဲဝင္လာတဲ့ကားသံေၾကာင့္ Layျပန္လာႁပီအထင္နဲ႔ Chenစမ္းကာတံခါး႐ွိမယ္လို႔ထင္တဲ့ေနရာကိုသြားရင္း တခုခုနဲ႔တိုက္မိကာလဲက်သြားေလသည္
Chen >> အာ့
Lay pov * ဒီေန႔အေထြအထူးဘာအလုပ္မွမ႐ွိေတာ့တာမို႔ အိမ္ကိုသာေစာေစာျပန္ခဲ့လိုက္တယ္ လမ္းမီးပြိဳင့္ေစာင့္ရင္း ကိတ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ျမင္ၿပီး ကေလးကိုသတိရၿပီးကေလးႀကိဳက္တဲ့ကိတ္ကိုဝင္ဝယ္ၿပီးအိမ္ကိုသာအျမန္ျပန္လာခဲ့တယ္ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိတ္ကိုပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီးကေလး႐ွိတဲ့အခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ကုတင္ေျခရင္းမွာေခြေခြေလးလဲေနတဲ့ကေလးေၾကာင့္စိတ္ပူသြားတယ္ *
