14 Eylül 2008
Kalbim öyle acıyor ki. Tenime değen her rüzgar bile canımın daha çok yanmasına neden oluyor. Karanlıkta ki sessiz gölgeler gibiyim. Jungkook, neden sevdiğim çocuğun ölmüş olması benim suçummuş gibi hissediyorum? Neden ellerimin arasından kayıp gitmesine müsade ettim ki? Neden Jungkook? O gün mezarın başında ağlarken yanıma gelip sarılman ve bana destek olman, beni öyle rahatlattı ki. Bu sefer sana teşekkür edeceğim. Ama bu demek değil ki hala senden nefret etmiyorum. Sadece o dikenli tellerin arasında benim yanıma kendini de atmış olman ve bir erkeği sevdiğim için beni yargılamamış olman bu durumda yüreğimi azıcık yumuşattı. Bu yüzden teşekkür ederim Jeon Jungkook. Hayatımın kükreyen keskin dalgalarının beni götürmesine izin vermediğin için teşekkür ederim...
<><><>
Merhabalar efenim merhabalar...
Hikâyenin gidişatı için sizin yorumlarınızı da bekliyorum. Yorumsuz bırakmayın beni lütfen (:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fidelity || YoonKook
Short StoryYeşil melek tuttuğu ölümü öperken daldığı hülyalardan, onu uyandıran siyah meleği olmuştu... Bir YoonKook hikayesidir...