Kyle'nin Günlüğü

                                                                                                                                                    15.11.2013         

Sevgili Günlük;

Selam ben Kyle. Bu ilk günlük yazım. Normalde şu günlük işleri bana saçma gelir. Ama artık öyle bir batağın içindeyim ki sen düşün. Annem ve babam ayrılmak üzere, sevdiğim çocuğun en yakın arkadaşımı sevdiğini öğrendim ve galiba bundan kaynaklanıyor ki sürekli bunalım halindeyim. Zar zor nefes alıyorum, hep bir halsizlik içerisindeyim, hiç bir şey yiyesim gelmiyor. Ölsem de kurtulsam fikri aklımı çelecek korkusundayım.

Son zamanlarda fazla trajik şeyler yaşadım. Onun için her şeyimi verebileceğim bir çocuk onunla hiç ilgilenmeyen en yakın dostuma, kardeşim diyebileceğim bir insana aşık olmuş. Resmen aşık olmuş. Beni hiç farketmemiş, benim dünyada olduğumdan bile haberi varmı bilmiyorum. Varsa bile aşık olduğum güzeller güzeli Jenny'nin yanındaki bir kız işte olarak tanıyor olur. Onu o kadar çok seviyorum ki. Görmediğim her dakika onu çok özlüyorum, onun hayalleriyle uykuya dalıyorum, ne zaman bir şarkı çalsa gözlerimin önüne o geliyor, ismini her duyduğumda heyecandan ölüyorum. Bu haberleri duyduktan sonra bile hislerimde bir gram bile değişme olmadı. İnsan kalbine söz geçirebilir mi ki? İçim parçalanıyor, kalbim acıyor hemde çok. Acıyor lan, bildiğin şu kalp acıyor. Acır mı lan kalp, kalpsin sen. Kalpliğini bil.Kan falan pompala. Sen niye acıyorsun ki?

Ben bu aşk acısı içerisindeyken bir de annem ve babam ayrılıyor. Olacak iş mi bu?! Annem, babamı bir kadınla yakaladı. O an yerin dibine giren babam klasik "Açıklayabilirim." kelimesini söyledi ama bir şey açıklayamadı. Sonunda annem babama boşanma davası açtı. Her ne kadar bana çaktırmamaya çalışsalar da babamın tüm bu süre zarfında motellerde kalmasından, geveze ve meraklı komşularımızdan ve eve gelen boşanma belgesinden her şeyi anlamam uzun sürmedi. Belki de böylesi daha iyi olmuştur. En azından artık her akşam yemeğinde tuz veya onun gibi küçük şeyler için kavga etmeyecekler ve bende ''atarlı ergen'' modelinde yemekten kalkıp odama gitmeyeceğim. Tuz için bile kavga eden ebeveynlere sahibim ve ''atarlı ergen'' damgasını da ben yiyorum. Harika bir durum(!)

Açıkçası babamdan bunu hiç beklemezdim. Annemi sevseydi eğer böyle bir hatayı asla yapmazdı. Demekki hiç sevmiyormuş. Bu oyunu ne kadar sürdürebilirdi ki? Elbet bir gün yakalanacağını biliyordu. Neyse en azından artık onun nasıl bir insan olduğunu biliyorum. Onu asla afetmeyeceğimi de biliyorum. Asla..

Vay be. Günlük tutmanın insanı bu kadar rahatlatacağını tahmin bile etmezdim. Tek ihtiyacımın dertlerimi anlatacağım bir günlük olduğunu nereden bilebilirdim ki? Neyse o zaman bir daha görüşmek dileğiyle dert ortağım.

MERHABA ARKADAŞLAR BEN AÇELYA. YENİ BİR HİKAYEYE BAŞLAMAK BENİM İÇİN ÇOK İYİ OLDU. YENİ BÖLÜM İÇİN +25 OKUMA VE 5 VOTES YETERLİ. DİĞER BÖLÜMLERİ DAHA ÇOK SEVECEĞİNİZİ UMUYORUM :*