Chapter 1: The meeting

42 0 0
                                    

Chapter 1: The meeting

Yukie's POV

Ang boring……walang magawa……nakakatamad lumabas……waaaaaahhhhhhhhh…..im bored to death!!!

>__<

Bored…

bored…

bored…

‘tres marias’ where are you? -__-

Andito ako sa room ko nakadapa, nag mumukmok, mag-isang nagluluksa..charot.. wala lang akong kasama dito sa bahay, lumayas ang ‘tres marias’, nagliwaliw sa labas at ako iwanan daw ba ako  dito mag-isa, they know naman that I get bored easily when they’re not around….and bad bad nila…di ako sinama >_<

Aiy magpapakilala pala muna ako sa inyo bago ko ituloy ang drama ko…ehem ehem…

Yukie Arielle Acosta is the name, half Japanese na di mukhang Japanese, 16 years old…hehehe….mahaba at kulay pula ang aking buhok with matching bangs…ohh davah gonad..lols…bilugan ang matako at kulay itim ito…may katangusan ang ilong ko and I have a pouty red lips . Maputi ako pero hindi ung puting kulay espasol o ung parang kulang sa dugo…kulay krema ang puti ko. Matangkad ako pero ung hindi parang model sa tangkad ung sakto lang ganun…in short masasabi mong maganda ako….alulu..nag buhat daw ban g sariling bangko…hehehe..pero totoo  naman kasi at marami na din ang nag sasabi na isa akong dyosa…harot…hahahaha

( Photo ni Yukie nasa gilid ----------------->>>>>>>>>>>>>>>>)

I swear i'm a nice girl, until you do something that pissed me off. Then the bitch will come out and play. Im NOT a BRAT…or Barbie wannabe….nakukuha ko ung mga gusto ko pero alam ko naman ang limitation ko….

I hate it when you compare me to those brat and jerks…I’m not one of them...

I’m the only child of Renato and Alice Acosta…My mom is a Japanese… ako ang ‘tres marias’ at isang katiwala lang ang ang nakatira sa napakalaking bahay nato. My parents were in Japan to manage our company and other business in different countries. Napaka workaholic nila. That’s why hindi ko sila kasama dito sa Philippines, umuuwi din naman sila dito minsan. Pero ang minsan na yon ay napaka dalang. hays enough na nga too much information na.

Bumaba ako sa kusina dahil nakaramdam ako ng gutom,kumuha ako ng chocolate na nasa ref at linantakan ito…..

*munch* munch *munch*

\^o^/ whiiiiii sarap talaga!!!!!

favorite ko kasi chocolate….hohoho ….. ^_^

Nasa kalagitnaan ako sa paglafang sa aking pinaka mamahal na tsokolate ng biglang mag ring ang aking pinakamamahal na cellphone, biningwit ko ito gamit ang aking bare hands sa bulsa ng short ko para sagutin ang pangahas na caller. -_-

“oh!! bakit? sino toh? wag kang istorbo kumakain ako baka paipatapon kita sa bundok tralala!!” sigaw ko kung sino man ang pangahas na caller na toh. Wala ng ‘hi’ o ‘hello’ hindi uso pag bored ako.

“grabe ka naman Riel, parang walang tenga ung kausap mo ahh!! di ba pwdeng mag salita ng mahinahon? ‘bakit’ agad ang tanong? agad agad nagmamadali?” pangahas na caller.

Kilala ko na kung sino toh, si Andy ang aking forever and ever b.b.f.f….at bakit b.b.f.f? secret muna yon.

“kung ikaw lang naman ang tumatawag hindi na kelangang mag ‘hi’ o ‘hello’, dahil marinig ko palang ang boses mo naiirita na ako at gusto na kitang babaan ng telepono!!” biro ko sa kanya na sigurado akong seseryosohin nya, di marunong sumakay sa joke ang baliwag bulakan na to ehh

Always and ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon