Bütün herşeyi yaşamış ve yaşayacağı hiç bir şey kalmamış gibi hissediyordu. Küçücük bir odada en köşede duran sandalyede oturuyordu . O köşede oturdukça içindeki umutsuzluğu gittikçe artıyordu. Daha sonra içeri doktoru Serkan girdi. Serkan onu farketmediğini anlayınca "Deniz" diye seslendi. Deniz şaşkınlığını gideremeden kafasını Serkanın olduğu yöne çevirdi.Serkan denize doğru yürürken "nasılsın?" diye sordu. Deniz cevap vermemeyi tercih etti.Serkan üsteledi ve tekrardan aynı soruyu sordu. Deniz birşeyler anlatıp anlamamakta kararsız kaldı. Pek fazla zaman geçmeden vazgeçti. Soğuk tavrını tekrardan takınıp kötü dedi. Serkan " neden peki ?" Diye sordu. Deniz gittikçe sinirleniyordu. "Dalga falan mı geçiyorsun " diye sordu. Serkan bu tepkiyi pek beklemiyordu " hayır " dedi. Daha sonra ise " Hadi biraz hissettiklerinden bahset konuşmak iyi gelicek " dedi. Deniz " kutu gibi bir odanın içindeyim herkes beni deli sanıyor asıl deli sizsiniz kağanın yanında olmam gerekiyor ama siz bunu anlamıyorsunuz " dedi. Serkan kağan ismini ilk defa duyuyordu aslında deniz ile ilgili çok bilgi sahibi değildi "kağan kim ?" Diye sordu. Deniz ağlamaya başlamıştı kekeliyordu ne dediği anlaşılıyordu bi süre Serkan sakinleşsin diye bekledi. Daha sonra deniz " kağan benim sessizliğimde kaybolup gitmeyen tek kişi yaşam sebebim.." dedi. Serkan tam anlamamıştı. " Tam olarak nasıl bi ilişkiniz vardı neyin oluyordu diye sordu?" Deniz " dostum hatta sırdaşım ama senin asıl sorduğun soruyu cevaplayacak olursam ikizim " dedi. Serkan şaşırmıştı" niye hiç bahsetmedin?" Dedi . Deniz "bahsetmem gerekmiyordu çünkü " dedi. Serkan " kendini iyileştirmeye bak ne kadar çabuk iyileşirsen ona o kadar çabuk kavuşursun " dedi . Deniz daha da sinirlenmisti " iyiyim ben diyorum anlamıyormusun " dedi. Serkan "tamam sakinleş yatağına geç biraz uyu sen" dedi. Deniz yorgunluğunu farkına varıp uyku teklifini kabul etti yatağına girip kendini uykuya teslim etti.
